Επανάσταση του 1821: Τα εξωτικά όπλα των αγωνιστών

Μεταξύ των όπλων, με τα οποία μάχονται τότε, οι Έλληνες συναντάμε ωστόσο και περιπτώσεις όπλων που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν «εξωτικά» ή εκ πρώτης όψεως  δυσεξήγητης προέλευσης μερικά απο αυτά θα δούμε παρακάτω.

Η επτάκαννη του Κανάρη

«H πιο εντυπωσιακή επιβεβαιωμένη χρήση σπάνιου όπλου είναι η επτάκαννη καραμπίνα Nock Gun του Κανάρη. Ενός όπλου που σχεδιάστηκε το 1779 από τον Βρετανό James Wilson για το ναυτικό, με τις ρίζες του στις παραγγελίες του Βρετανικού Βασιλικού Ναυτικού στις αρχές των Ναπολεόντειων Πολέμων. Το όπλο είναι τεχνολογίας volley (ταυτόχρονη ή σταδιακή πυροδότηση στις επτά κάννες του) και η σπανιότητά του εδράζεται στο ότι κατασκευάστηκαν, αρχικά, μόνο 500 κομμάτια για τις ανάγκες του Βρετανικού Ναυτικού το οποίο όμως το εγκατέλειψε λόγω της ισχυρής ανάκρουσης. Τέτοια όπλα επιβεβαιωμένα αγοράστηκαν από Έλληνες ναυτικούς με την πιο διάσημη περίπτωση, μιας και το όπλο διασώζεται ως τις μέρες μας, να είναι αυτή του Κωνσταντίνου Κανάρη.

Η πριονωτή Σπάθη του Νικηταρά

Στη μάχη στα Δερβενάκια η ορμητικότητα του Νικηταρά (Νικήτα Σταματελόπουλου) ήταν τόσο μεγάλη που έσπασε τρία σπαθιά ενώ το τέταρτο κόλλησε στο χέρι του, καθώς έπαθε αγκύλωση και χρειάστηκε ιατρική βοήθεια για να ανοίξει. Μετά την μάχη, οι πολεμιστές άρχισαν να μοιράζουν τα λάφυρα και ρώτησαν τον στρατηγό τους, ο οποίος είχε αποτραβηχτεί για να ξεκουραστεί, τι θέλει για λάφυρα. Ο πάντα περήφανος Νικηταράς του είπε ότι το μόνο που θέλει είναι να δει την πατρίδα ελεύθερη.

Με το ζόρι του χάρισαν ένα μεγαλόσωμο άλογο και μία σπάθη με πριονωτή λάμα περσικού τύπου

Πιστόλα με τρεις κάνες

Ατσάλι με επίθετα, εγχάρακτα, ασημένια ελάσματα με φυτικό, πολεμικό διάκοσμο και ξύλινο κοντάκι. Με χαραγμένο το όνομα “Αθανασίου” στις κάνες και το μηχανισμό ανάφλεξης. Με μηχανισμό πυριτόλιθου (τσακμακόπετρας) και μηχανισμό περιστροφής των κανών. Είναι εμπροσθογεμής και έχει μήκος 52 εκ. & διαμετρήμα 0,69.

Η κατασκεύη είναι Αγγλική ή Γαλλική και χρονολογείται τέλους 18ου ή αρχές 19ου αι. Προφανώς πρόκειται για ειδική παραγγελία εύπορης Ελληνικής οικογένειας, γεγονός που την κάνει ένα ΣΠΑΝΙΟ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ αντικείμενο.

Το χρυσό καριοφίλι του Αλή Πασά

Ένα σπουδαίο ιστορικό κειμήλιο της Ηπείρου, το χρυσό καριοφίλι του Αλή Πασά, το οποίο αποτελεί και έργο τέχνης, διεσώθη στο πέρασμα του χρόνου και εκτίθεται πλέον σε περίοπτη θέση, στο Μουσείο Αλή Πασά και Επαναστατικής Περιόδου στο Νησί των Ιωαννίνων, που δημιούργησε ο συλλέκτης Φώτης Ραπακούσης, ο οποίος έκανε σήμερα, την επίσημη παρουσίαση του όπλου στους δημοσιογράφους.

Το όπλο είναι φιλοτεχνημένο περίτεχνα, από χρυσό και ασήμι, δείγμα της παραδοσιακής ηπειρώτικής τέχνης, με φυτική διακόσμηση, ενώ το μήκος του είναι ένα μέτρο και 56 εκατοστά. Το καριοφίλι έχει ταυτότητα. Δίπλα στον μηχανισμό πυροδότησης είναι σκαλισμένα, σε λόγια γραφή «Αλη-Παcια 1804» .

Του το προσέφερε ο βασιλιάς της Αγγλίας Γεώργιος Δ΄ το 1821, εποχή κατά την οποία η Aγγλία προσπαθεί να συνδεθεί με τον Aλή Πασά, προκειμένου να εξασφαλίσει τον έλεγχο της Iονίου Πολιτείας. O πασάς των Iωαννίνων Aλή Tεπελενλής (1750-1822) υπήρξε ισχυρότατη πολιτική φυσιογνωμία. Για 30 περίπου χρόνια (1787-1821), η προσπάθεια αυτονόμησής του από την Υψηλή Πύλη συγκέντρωσε την προσοχή όλης της Bαλκανικής. H απασχόληση πολυάριθμου τουρκικού στρατού στην εξόντωσή του ευνόησε την εδραίωση του ελληνικού Aγώνα. Μήκος 1,14 μ. (ΓΕ 5679)

Πηγές:

• Μουσείο Αλή Πασα  

• Μουσείο Μπενάκη

• Εθνικό Ιστορικό Μουσείο
•  docplayer.gr