Ο Θάνος Μικρούτσικος γεννήθηκε στην Πάτρα το 1947 και σε μικρή ηλικία ξεκίνησε τις μουσικές σπουδές του, στη συνέχεια σπούδασε στο Μαθηματικό τμήμα του Πανεπιστημίου Αθηνών, ενώ παράλληλα συνέχισε και ολοκλήρωσε τις μουσικές σπουδές, πιάνο, θεωρία, αρμονία, αντίστιξη, φούγκα, με τον συνθέτη Γιάννη Παπαϊωάννου.

Η μουσική του πορεία ξεκινάει με μελοποιήσεις ποιημάτων του Καρυωτάκη το 1969 και το 1972 με ερμηνεύτρια τη Μαρίζα Κωχ. Από το 1975 μέχρι και το 1978 παρουσιάζει μία σειρά δίσκων, χαρακτηριστικοί ενός στρατευμένου δημιουργού, όπως «Πολιτικά τραγούδια», «Καντάτα για τη Μακρόνησο», «Φουέντε Οβεχούνα», «Τροπάρια για Φονιάδες» και «Μουσική πράξη στον Μπρεχτ», μελοποιώντας Ναζίμ Χικμέτ, Βολφ Μπήρμαν, Γιάννη Ρίτσο, Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι, Μάνο Ελευθερίου, Μανόλη Αναγνωστάκη, Μπέρτολτ Μπρεχτ, Λόπε Δε Βέγα και άλλους. Σταθμός στην πορεία του υπήρξε ο δίσκος «Σταυρός του Νότου» (1979) σε ποίηση του Νίκου Καββαδία. Μελοποίησε ποίηση μεταξύ άλλων του Άλκη Αλκαίου, Κώστα Τριπολίτη και Κωνσταντίνου Καβάφη.

Ο Μικρούτσικος συνεργάστηκε επίσης με κορυφαίους ερμηνευτές και ερμηνεύτριες όπως η Μαρία Δημητριάδη, η Χάρις Αλεξίου, η Δήμητρα Γαλάνη, ο Δημήτρης Μητροπάνος, ο Γιάννης Κούτρας, ο Βασίλης Παπακωνσταντίνου και πολλοί άλλοι. Ο Μικρούτσικος ασχολήθηκε με το έντεχνο ελληνικό τραγούδι, μελοποίησε παραμύθια, συνέθεσε πειραματική, συμφωνική μουσική, μουσική δωματίου και όπερα, αλλά έγραψε και μουσική για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Έδωσε συναυλίες σε όλο τον κόσμο, τα έργα του έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή μουσικά φεστιβάλ, συνεργάστηκε με ξένους συνθέτες και η διαδρομή του στην ελληνική μουσική έχει συνδεθεί με μία σταθερή και διαρκή θετική επιρροή στη μορφή του ελληνικού τραγουδιού φέροντας στοιχεία σε αυτό από τη δυτικοευρωπαϊκή μουσική παράδοση αλλά και την πειραματική μουσική.

Την περίοδο του λεγόμενου «βρώμικου ’89» βρέθηκε κοντά στον Ανδρέα Παπανδρέου, στηλιτεύοντας την επιλογή της ηγεσίας της Αριστεράς να συγκυβερνήσει με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον οποίο ο Μικρούτσικος αποκάλεσε «αρχιερέα της διαπλοκής».

Η υπουργική θητεία και το Βραχάτι

Στην τελευταία κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου (1993 – 1996) τοποθετήθηκε εξωκοινοβουλευτικός αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού το 1993, και ένα χρόνο αργότερα, το 1994, με τον θάνατο της Μελίνας Μερκούρη, ανέλαβε υπουργός Πολιτισμού, αξίωμα που διατήρησε μέχρι το 1996 και τον σχηματισμό της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη.

Τότε είναι που ο Θάνος Μικρούτσικος ανέπτυξε μια δυνατή σχέση με τη Βόχα (και με το Βραχάτι, πιο συγκεκριμένα) – μια σχέση βασισμένη όχι πάνω στην καλλιτεχνική του ιδιότητα αλλά στην υπουργική του.

Ως υπουργός πολιτισμού, στα μέσα της δεκαετίας του 1990, επισκέφτηκε πολλές φορές την περιοχή και σε συνεργασία με τους τοπικούς φορείς κατέστρωσαν τα σχέδια για την ανάπλαση του παλιού χώρου της ΕΤ.ΠΑ.ΚΟ. σε συναυλιακό και μουσειακό χώρο προς τιμήν του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη όπου θα στέγαζε τα πολύτιμα μουσικά αρχεία του Μίκη, τα οποία τελικά δόθηκαν στην μεγάλη μουσική βιβλιοθήκη της Ελλάδος “Λίλιαν Βουδούρη”.

Ενω είχαν εγκριθεί τα σχέδια και είχαν εξασφαλιστεί τα κονδύλια, κάποιοι ντόπιοι προέταξαν τα στήθια τους ενάντια στα σχέδια των αλλότριων δυνάμεων που με μουσική και πολιτισμό ήθελαν να διαφθείρουν τη φυσιογνωμία του τόπου.

Μετά απο 34 χρόνια που έχουν περάσει από τότε η παρθένα ερημιά της ΕΤ.ΠΑ.ΚΟ. παραμένει αναλλοίωτη από τον χρόνο και τις έξωθεν μιξοβάρβαρες παρεμβάσεις… κάνοντας την έναν φάρο μια λησμονημένης ανάπτυξης στην Βόχα.

Δείτε ακόμα: