Με αφορμή τη λαμπρή ανάρτηση του Δήμου Λουτρακίου – Περαχώρας – Αγίων Θεοδώρων για τους επερχόμενους Παγκόσμιους Αγώνες CSIT – World Sports Games 2025, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε με… στην πραγματικότητα.
«Λουτράκι 2025: Μια πόλη καθαρή, μια πόλη έτοιμη να φιλοξενήσει τους Παγκόσμιους Αγώνες!» γράφει ο Δήμος, συνοδεύοντας την ανάρτηση με φωτογραφίες που δείχνουν δρόμους, πλατείες και δημόσιους χώρους να λάμπουν κυριολεκτικά.

Και πράγματι, λάμπει το Λουτράκι. Από άκρη σε άκρη. Οι δρόμοι καθαρίστηκαν, τα πεζοδρόμια βάφτηκαν, τα παγκάκια γυαλίστηκαν, τα ξερόχορτα εξαφανίστηκαν, τα σκουπίδια μαζεύτηκαν, οι κάδοι άλλαξαν και γενικά το σκηνικό θυμίζει ευρωπαϊκή πόλη σε τουριστικό κατάλογο.
Το πρόβλημα όμως δεν είναι ότι το Λουτράκι καθάρισε. Το πρόβλημα είναι ότι καθάρισε… ξαφνικά, σε χρόνο ρεκόρ και μόνο όταν υπήρξε λόγος διεθνής και φωτογενής.
Δηλαδή μπορείτε. Απλώς… δεν θέλετε;
Αποδείχθηκε, με τον πιο εκκωφαντικό τρόπο, πως ο Δήμος και ο μηχανισμός του μπορούν.
- Υπάρχει ανθρώπινο δυναμικό.
- Υπάρχουν συνεργεία.
- Υπάρχουν μέσα, χρόνος και διάθεση,
αρκεί να υπάρχουν και τα φώτα της δημοσιότητας ή ένας παγκόσμιος θεσμός στην πόρτα μας. Και κάπως έτσι, κατέρρευσε κάθε προηγούμενη δικαιολογία περί έλλειψης προσωπικού, χρημάτων, συντονισμού ή δυνατοτήτων. Όλα όσα λέγονταν μέχρι τώρα για να δικαιολογήσουν την καθημερινή αδράνεια απλώς διαψεύστηκαν με γκλόρια χρώματα. Γιατί μέσα σε λίγες μέρες, αποδείχθηκε ότι το αδύνατο γίνεται δυνατό… όταν υπάρχει “κίνητρο”.
Καλοδεχούμενες οι διοργανώσεις – αλλά τι γίνεται την υπόλοιπη χρονιά;
Δεν θα διαφωνήσει κανείς πως οι Παγκόσμιοι Αγώνες είναι μια σημαντική ευκαιρία για το Λουτράκι. Φιλοξενία, διεθνής προβολή, επισκέπτες, οικονομική ώθηση. Αλλά η καθαριότητα, η αισθητική και ο σεβασμός στον δημόσιο χώρο δεν πρέπει να είναι εποχικοί ή περιστασιακοί.
Ο δημότης ζει στο Λουτράκι 365 ημέρες το χρόνο – όχι μόνο όταν έρχεται η αντιπροσωπεία του CSIT ή όταν στρώνονται κόκκινα χαλιά.
Comments