Αφαλάτωση ως λύση για τους Κορίνθιους

Ότι το νερό είναι πηγή ζωής δεν αμφισβητείται από κανέναν, ότι το νερό διαμορφώνει όρους ανάπτυξης και ευημερίας εξίσου, ότι το νερό μεταβάλει την φυσιογνωμία μιας περιοχής  προς το καλλίτερο επίσης, ότι το νερό είναι ο σημαντικότερος παράγοντας στην λήψη αποφάσεων επιχειρηματικού χαρακτήρα αλλά και διαμόρφωσης συμπεριφορών που αφορούν την ποιότητα του περιβάλλοντος σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο επίσης.

Όπως είναι γνωστό το 15% του νερού αφορά την ύδρευση και το 85% την άρδευση άρα και υπό αυτή την έννοια η έλλειψη του περισσότερο μεταβάλει προς τα χείρω τις συνθήκες δραστηριοποίησης και λειτουργίας του πρωτογενή τομέα.

Το πρόβλημα της λειψυδρίας πλέον τείνει να γίνει ως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα όχι μόνο για την χώρα μας αλλά και για την παγκόσμια κοινότητα και φυσικά όχι μόνο για τον πρωτογενή τομέα αλλά και για την ύδρευση των μεγάλων πόλεων.

Τα αίτια πολλά , η αύξηση του πληθυσμού, η αδικαιολόγητη και άσκοπη χρήση του, η υπερθέρμανση του πλανήτη, η κλιματική αλλαγή, η αλλαγή των καιρικών συνθηκών, η αποψίλωση των δασών , κτλ.

Το κυριότερο όμως είναι ότι η έλλειψη του αναμένεται να ενταθεί στο άμεσο μέλλον με επιπτώσεις στην επισιτιστική ασφάλεια και στις επαρκείς προσβάσεις σε πόσιμο νερό.

Με δεδομένο ότι η χώρα μας περιβάλλεται από θάλασσα μια λύση άμεσου αποτελέσματος είναι η αφαλάτωση σε πρώτη φάση για άρδευση μιας και οι ανάγκες σε αυτόν τον τομέα είναι οι μεγαλύτερες ενώ η ανάγκη στήριξης του πρωτογενή τομέα ζωτικής σημασίας.

Όπως κατά το παρελθόν η ανάγκη στήριξης της περιφέρειας και του πρωτογενή τομέα οδήγησε στην απόφαση σύστασης αναπτυξιακών ανωνύμων εταιρειών ΟΤΑ, έτσι και σήμερα που η λειψυδρία ανάγεται σε θεμελιώδες πρόβλημα απαιτείται η σύσταση εταιρειών αντιμετώπισης της λειψυδρίας ανά νομό που βρέχεται από την θάλασσα.

Ομιλούμαι για ανώνυμες εταιρείες ειδικού σκοπού που θα λειτουργήσουν υπέρ του δημοσίου συμφέροντος και θα συμπράττουν με την μορφή ΣΔΙΤ οι ΟΤΑ και οι ιδιώτες για την κατασκευή μονάδων αφαλάτωσης για τις ανάγκες άρδευσης αλλά και ύδρευσης όπου οι ανάγκες το επιτάσσουν , συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής.

Στον  νομό Κορινθίας για παράδειγμα θα μπορούσε άμεσα να προχωρήσει η σύσταση ανάλογης εταιρείας δεδομένων των προβλημάτων άρδευσης που αντιμετωπίζουν οι παραγωγοί της παραλιακής ζώνης σε σημείο εγκατάλειψης πολλών εκτάσεων που μέχρι πριν λίγα χρόνια η χωρίς προβλήματα άρδευση τους οδηγούσε στην παραγωγή προϊόντων υψηλής ποιότητας αλλά και ποσότητας.

Για καλλιέργειες όπως τα σταφύλια , τα λεμόνια , τα ελαιόδεντρα αλλά και τα οπωροκηπευτικά από την έλλειψη νερού αρχικά υπάρχει ποιοτική υποβάθμιση και μετά εγκατάλειψη ή σχετικά με τα ελαιόδεντρα μετατροπή τους σε ξερικά χαμηλής όμως απόδοσης.

Μαγικές λύσεις δεν υπάρχουν , η λειψυδρία θα αποτελεί πλέον ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα σε παγκόσμιο επίπεδο που συνδυαστικά και άμεσα με την παραγωγή αγροτικών προϊόντων θα οδηγήσει σε μειωμένη παραγωγή και σε υψηλότερες τιμές .

Ο πληθωρισμός σε πρώτη φάση θα είναι το άμεσο και ορατό αποτέλεσμα της μειωμένης παραγωγής λόγω της λειψυδρίας και σε βάθος  χρόνου η επισιτιστική κρίση με απρόβλεπτες καταστάσεις για την κοινωνία και γενικότερα για την δημοκρατία.

Τα όσα κωμικοτραγικά συμβαίνουν στον Δήμο Βέλου- Βόχας του Νομού μας , όπου από τις βρύσες βγαίνουν σκουλήκια,  καθώς και οι παλαιοκομματικές και προσχηματικές δικαιολογίες   του Δημάρχου, ότι φταίνε οι χωματερές αγροτικών προϊόντων όπως και ότι δεν του δίνουν άδεια να μεταφέρει νερό από την Στυμφαλία ενώ προεκλογικά –πριν ένα χρόνο δηλαδή-έδινε  υπόσχεση περί καθαρού και πόσιμου νερού, δείχνει ότι  το μέγεθος του προβλήματος δεν έχει γίνει κατανοητό, ούτε οι προθέσεις των ανθρώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση.

Βέβαια ο ιδιωτικός τομέας στον νομό εάν κρίνουμε από την δωρεά του Βαρδινογιάννειου ιδρύματος να παραχωρήσει τρεις μονάδες αφαλάτωσης στον Δήμο Λουτρακίου –Περαχώρας δείχνει με έμπρακτο τρόπο ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος της λειψυδρίας αφορά τους πάντες.

Όμως οι δωρεές δεν μπορούν να λύσουν το πρόβλημα εάν η τοπική αυτοδιοίκηση συνεχίσει να κινείτε με όρους του παρελθόντος, εθελοτυφλώντας και στρουθοκαμηλίζοντας, ψελλίζοντας ιταμές δικαιολογίες όταν τριτοκοσμικά φαινόμενα τύπου σκουληκιών στο υποτιθέμενο πόσιμο νερό αποκαλύπτουν την δραματική πραγματικότητα.

ΛΕΚΚΑΣ    ΣΑΡΑΝΤΟΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ