Φανταστείτε να ζείτε σε μια εποχή όπου το Instagram δεν κατακλύζεται από selfies και το Twitter από πολιτικές αντιπαραθέσεις. Αντ’ αυτού, το βράδυ σας περιλαμβάνει την κατασκευή τόξων και βελών, μαγειρεύοντας πάνω σε μια φωτιά με ξύλα που μαζέψατε εσείς. Καλωσορίσατε στον κόσμο των «Παλαιοχριστιανών».
Όλη η Ελλάδα μετα τον νόμο των ΛΟΑΤΚΙ+ βρέθηκε μπροστά σε μια ιστορία που θα μπορούσε να βγει απευθείας από ένα σενάριο που απορρίφθηκε από το Hollywood λόγω υπερβολικής πρωτοτυπίας.
Μια οικογένεια «Παλαιοχριστιανών» που ζει με έναν τρόπο ζωής από άλλη εποχή, ήρθε σε αντιπαράθεση με την κυβέρνηση και τους θεσμούς για το δικαίωμα της εκπαίδευσης των παιδιών τους, πράγμα που φαίνεται να απασχολεί τους αρμόδιους μόνο όταν δεν πρόκειται για Ρομά παιδιά.
Αυτός ο αποπροσανατολισμός της κοινωνικής γνώμης είναι σαν να μην έχουμε άλλα σημαντικά θέματα στην Ελλάδα και να αποφασίζουμε να ασχοληθούμε με το αν πηγαίνουν τα παιδιά ενός βοσκού στο σχολείο.
Μέσα από την ιστορία αυτή, διαπιστώνουμε ότι η αξιοπρέπεια και η επιβίωση δεν είναι θέματα που μπορούν να λυθούν με μια επιδότηση ενοικίου ή με την απλή έκδοση μιας κυνηγετικής άδειας.
Είναι μια υπενθύμιση ότι, ενώ κάποιοι από εμάς αγωνιζόμαστε για το δικαίωμα να επιλέγουμε ανάμεσα σε iPhone και Android, υπάρχουν άνθρωποι που αγωνίζονται για το δικαίωμα να ζουν με τον τρόπο που επιθυμούν, ακόμη και αν αυτό σημαίνει χωρίς υπολογιστές, χωρίς Wi-Fi, αλλά με άφθονη λάσπη και αγάπη για τη φύση.
Και στο τέλος, μπορεί να μην καταλήξουμε να συμφωνήσουμε με τον τρόπο ζωής τους ή τις απόψεις τους για την εκπαίδευση, αλλά ένα πράγμα είναι σίγουρο… η ιστορία των «Παλαιοχριστιανών» προσφέρει περισσότερο υλικό για σκέψη από οποιαδήποτε σύγχρονη διαφήμιση μαργαρίνης.
Comments