Μια συγκινητική ημερίδα για τις γυναικοκτονίες και την έμφυλη βία μάς καλεί να «Σπάσουμε τη Σιωπή»

photo credits: Χρήστος Μπόνης

Ψυχολόγοι, βοηθός συνηγόρου του πολίτη , κοινωνιολόγοι-ερευνητές ,που έδωσαν το παρόν στην ημερίδα συμφώνησαν ότι είναι σοκαριστικά τα στατιστικά στοιχεία που δείχνουν ότι 1 στα 5 παιδιά θα δεχτεί σεξουαλική κακοποίηση. Αδυνατεί να το χωρέσει ο ανθρώπινος νους. Υπάρχει τόσο μεγάλη δυστοκία από τη μια και παραμέληση από την άλλη που δημιουργούνται οδυνηρές καταστάσεις. Πάσχουμε στα ζητήματα διερεύνησης . Η ενδυνάμωση των δικαιωμάτων των παιδιών, η δημιουργία ασφαλούς χώρου ώστε να μπορούν εκμυστηρευτούν την παραβίαση και κυρίως η ύπαρξη ενός curriculum σεξουαλικής αγωγής, αποτελούν πυλώνες που θα μπορεί να στηριχθεί η προσπάθεια για ένα μέλλον με περιορισμένα φαινόμενα βίας.

Η εκπρόσωπος της ΕΛ.ΑΣ  κ. Σοφία Σακκά μας μίλησε με στατιστικά στοιχεία που σοκάρουν επίσης, καθώς τα περιστατικά βίας που έχουν καταγραφεί παρουσιάζουν κατακόρυφη και ραγδαία αύξηση. Συγκεκριμένα, από τα 5.000 περιστατικά το έτος 2020, έχουν φτάσει τα 11.000 κατά την διάρκεια του δεκάμηνου του 2022.  Από την πλευρά του ο ψυχίατρος κος Γεώργιος Τζεφεράκος, κατέστησε σαφές ότι ο covid και η καραντίνα συντέλεσαν στην αύξηση της βίας και των ψυχικών διαταραχών, προκαλώντας την έξαρση του φαινομένου της έμφυλης βίας. Ιδιαίτερη μνεία δε, έκανε στο γεγονός ότι τα περιστατικά βίας συνδέονται άμεσα και περιστρέφονται γύρω από τον έλεγχο και την εξουσία. «Δεν βγαίνει ο θύτης εκτός ελέγχου, αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο θύτης αντιλαμβάνεται πως δεν μπορεί να έχει τον έλεγχο του θύματος, καθώς το θεωρεί κτήμα του, αντικείμενο και τότε φτάνει στην εγκληματική πράξη». Η πρόληψη, η αντιμετώπιση του σεξισμού καθώς και η χρήση της εφαρμογής panic button, είναι ορισμένες από τις λύσεις που πρότεινε για την αντιμετώπιση και του φαινομένου.

Δραματοποιημένη έκθεση φωτογραφίας της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (Ε.Φ.Ε.)

Αξίζει να σημειωθεί ότι κατά τη διάρκεια της Ημερίδας πραγματοποιήθηκε στον ίδιο χώρο δραματοποιημένη έκθεση φωτογραφίας της Ελληνικής Φωτογραφικής Εταιρείας (Ε.Φ.Ε.).Τι χρώμα έχει η βία; Κόκκινο; Το αιματοβαμμένο; Ή μαύρο; Του πένθους, του σκότους και της ατέλειωτης θλίψης; Ο κάθε καλλιτέχνης, δίνει την δική του εκδοχή μέσα από τα έργα του και την απεικόνιση πορτραίτων που έχουν υποστεί βία. Κατά την διάρκεια της ημερίδας, δεν μπορούσα να μην στρέφω το κεφάλι μου ανά τακτά χρονικά διαστήματα σε κάποιο έργο. Κάθε φορά το ίδιο αίσθημα: αυτό της άφατης αδικίας, οδύνης και οργής. Ένας κόμπος από το λαιμό στο στομάχι και ανάποδα. Και το «Γιατί» που ταλανίζει μυαλό, μάτια και ψυχή γίνεται σύνθημα «Σπάσε τη σιωπή» .Κάνε το για εσένα, για τα θύματα, για όλες όσες υποφέρουν και για να πάψουμε να αντικρύζουμε φοβισμένα μάτια, σημάδια βίας και βεβηλωμένα πτώματα. Σκοπός και επιθυμία είναι, η έκθεση αυτή να τοποθετηθεί σε σταθμούς του μετρό προκειμένου να αποτελέσει ένα ακόμη μέσο ευαισθητοποίησης στο εξόχως σημαντικό κοινωνικό θέμα της κακοποίησης των γυναικών.

Ένα τραγούδι για τις ζωές που χάθηκαν

Για το τέλος της εκδήλωσης, ο συνθέτης και τραγουδοποιός Κωνσταντίνος Γερμανός, μας μίλησε για το τραγούδι του «Μαύρο τριαντάφυλλο. Ένα τραγούδι που έμοιαζε πιότερο με αργόσυρτο μοιρολόι, με ένα βαθύ αναστεναγμό και με πολλά αναπάντητα «ΓΙΑΤΙ» να γίνονται κραυγές που σχίζουν τον αέρα και την ψυχή. Αποτελείται ουσιαστικά από καταθέσεις και λόγια τεσσάρων μητέρων που έχασαν τα κορίτσια τους. Για την ακρίβεια, που τους στέρησαν τα κορίτσια τους κάποια ανθρωπόμορφα κτήνη. Το ΕΣΡ επιτρέπει ραδιοτηλεοπτικά σποτ με συγκεκριμένη διάρκεια και τούτο εδώ την ξεπερνά κατά πολύ. Θα μπορούσε όμως πραγματικά να αποτελέσει ιδανικό σποτ για καμπάνιες κατά των γυναικοκτονιών.

photo credits: Χρήστος Μπόνης

Υπόσχεση και δέσμευση έδωσε η πρόεδρος της ΕΣΗΕΑ κ. Μαρία Αντωνιάδου ότι «Δεν τελειώσαμε, τώρα ξεκινάμε». Μακάρι να σταθεί δυνατό να πραγματοποιηθούν και άλλες παρόμοιες εκδηλώσεις με μεγαλύτερη συμμετοχή ειδικών αλλά κυρίως ενδιαφερομένων. Είναι άδικο μια τέτοια προσπάθεια, μια τόσο σοβαρή πρωτοβουλία με μεγαλειώδη σημασία για το κοινωνικό σύνολο, να μην τυγχάνει της αποδοχής που της αναλογεί. Η αίθουσα θα έπρεπε να είναι κατάμεστη και το ενδιαφέρον των κοινωνικοπολιτικών φορέων πολύ μεγαλύτερο. Αποτελεί χρέος και καθήκον όλου του κοινωνικού συνόλου η ενημέρωση, η συμμετοχή και η προαγωγή αντίστοιχων δράσεων ευαισθητοποίησης. Οι δημοσιογράφοι μπορεί να είναι η «φωνή» αλλά για να μπορέσουν να αλλάξουν τα κακώς κείμενα είναι απαραίτητη η προσπάθεια και η συμβολή όλων μας.

Έρχονται Χριστούγεννα. Κάποια παιδιά όμως λείπουν… οι αγκαλιές των γονιών τους θα είναι άδειες και δεν θα ακούσουν ξανά από τα χείλη τους «Χρόνια πολλά», όσα χρόνια και αν περάσουν. Κάποιες απουσίες δεν συνηθίζονται ποτέ. Πάντα θα μας λείπουν οι άνθρωποι που γνωρίσαμε βαθιά, αγαπήσαμε και συμπορευτήκαμε. Και αυτές τις γιορτινές ημέρες , μας λείπουν παραπάνω. Ας μην μείνει αόριστη ευχή λοιπόν το «καμία άλλη Ελένη» αλλά ας φροντίσουμε όλοι, ο καθένας από την θέση του, να γίνει πραγματικότητα. Η νέα πραγματικότητα για το κοινωνικό σύνολο και κυρίως για τα παιδιά μας.