Τέλος εποχής μπήκε την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου για τη Βρετανία, καθώς η βασίλισσα Ελισάβετ, έπειτα από 70 χρόνια στον θρόνο, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 96 ετών.
Η Ελισάβετ Β’, στέφθηκε βασίλισσα στις 2 Ιουνίου 1953 σε ηλικία 26 ετών στο Αββαείο του Ουέστμινστερ στο Λονδίνο και στα πρώτα χρόνια της βασιλείας της, απέκτησε το προφίλ της τυπικής αλλά και απόμακρης ηγέτιδας.
Μολονότι η βασίλισσα Ελισάβετ, υπήρξε σύμβολο ενότητας τόσο για τη Βρετανία, όσο και για τις 56 χώρες που απαρτίζουν την Κοινοπολιτεία των Εθνών, στην μακροχρόνια βασιλεία της, υπήρξαν μελανές σελίδες που αφορούσαν τον Ελληνισμό: Η μη απονομή χάριτος από τη νεαρή τότε βασίλισσα στους Κύπριους αγωνιστές, Μιχαλάκη Καραολή, Ανδρέα Δημητρίου και Ευαγόρα Παλληκαρίδη κατά τη δεκαετία του 1950, με αποτέλεσμα να οδηγηθούν στην αγχόνη στις Κεντρικές Φυλακές της Λευκωσίας από τις βρετανικές δυνάμεις της Κύπρου, είναι γεγονότα βαθιά χαεαγμένα στις ψυχές των Κυπρίων και Ελλαδιτών Ελλήνων.
Στις 13 Οκτωβρίου του 1993 που η Βασίλισσα Ελισάβετ Β’ βρέθηκε στην Κύπρο για την 29η Σύνοδο Κορυφής της Κοινοπολιτείας για τον λαό ήταν η «Αλισαβού», η επικεφαλής της εγκληματικής αποικιοκρατίας και ήταν ανεπιθύμητη. Τουλάχιστον για τους περισσότερους που έζησαν την σκληρή περίοδο της Αγγλικής αποικιοκρατίας αλλά και τα βασανιστήρια και τους απαγχονισμούς των Κυπρίων αγωνιστών κατά τον απελευθερωτικό αγώνα της Κύπρου από τους Άγγλους την περίοδο 1955-59.
Ανάμεσα στους διαδηλωτές βρισκόταν και ο γιατρός Χάρης Αριστείδου, ο οποίος δεν δίστασε να σπάσει το τζάμι της λιμουζίνας της. Ο Αριστείδης, οργισμένος από την επίσκεψη της «Δολοφόνου Βασίλισσας», όπως την χαρακτήρισε, δεν δίστασε να επιτεθεί όχι μία αλλά τρεις φορές. Πρώτα επιτέθηκε σε Άγγλο Αξιωματικό ο οποίος επέβλεπε αιμοδοσία προς τιμήν της Βασίλισσας, με μία φραστική επίθεση γύρω από τα όσα συμβόλιζε η στολή του.
Η αιτία της αντίδρασης ήταν οι απαγχονισμοί των αγωνιστών. H βασίλισσα Ελισσάβετ εκπροσωπούσε τη βάρβαρη Αγγλική αποικιοκρατία και παράλληλα ενώ είχε την νομική ισχύ και την ευκαιρία να δώσει «χάρη» στον 17χρονο Ευαγόρα Παλλικαρίδη και τους άλλους 8 αλλά δεν το έκανε
Το ιστορικό
Η εξέγερση της δεκαετίας του ’50 για την Κύπρο είχε τον μελανό απολογισμό να βασανιστούν με πολύ άγριο και βάναυσο τρόπο τουλάχιστον 14 νεαροί Κύπριοι και κατόπιν να δολοφονηθούν από τις βρετανικές δυνάμεις.
Οι νεκροί, άνδρες ήταν ηλικίας μεταξύ 17 και 37 ετών, συνελήφθησαν ως ύποπτοι και κατηγορήθηκαν ότι διοργάνωσαν αντάρτικη εκστρατεία για την ανατροπή του βρετανικού ελέγχου στην Κύπρο.
Φωτογραφίες από τα Εθνικά Αρχεία της Κύπρου επιβεβαιώνουν σημάδια βασανιστηρίων στα σώματά τους.
Το τελευταίο γράμμα του Ευαγόρα Παλληκαρίδη
«Τους χαιρετισμούς μου εις όλους και εύχομαι σύντομα την ελευθερία της Κύπρου» ήταν τα τελευταία λόγια του Ευαγόρα Παλληκαρίδη στον ιερέα που τον διάβασε πριν οδηγηθεί στο χώρο εκτέλεσης.
Γνωρίζω ότι θα με κρεμάσετε. Ό,τι έκαμα το έκαμα ως Έλλην Κύπριος όστις ζητεί την Ελευθερίαν του. Τίποτα άλλο. Θ΄ ακολουθήσω με θάρρος τη μοίρα μου. Ίσως αυτό να ‘ναι το τελευταίο μου γράμμα. Μα πάλι δεν πειράζει. Δεν λυπάμαι για τίποτα. Ας χάσω το κάθε τι. Μια φορά κανείς πεθαίνει. Θα βαδίσω χαρούμενος στην τελευταία μου κατοικία. Τι σήμερα τι αύριο; Όλοι πεθαίνουν μια μέρα. Είναι καλό πράγμα να πεθαίνει κανείς για την Ελλάδα. Ώρα 7:30. Η πιο όμορφη μέρα της ζωής μου. Η πιο όμορφη ώρα. Μη ρωτάτε γιατί».
Με πληροφορίες απο:
Comments