Πριν λίγες μέρες, το sfedona.gr αναδημοσίευσε ένα άρθρο – διαμαρτυρία για ένα περιστατικό στο Νοσοκομείο Κορίνθου. Το άρθρο είναι επώνυμο. Υπογράφει ο Κριστιάν Νίρκα, ο εγγονός μιας 70χρονης ασθενούς, ο οποίος με γλαφυρό τρόπο περιγράφει την “περιπέτεια” που έζησαν στο Νοσοκομείο Κορίνθου εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά του για τις υπηρεσίες που τους παρείχαν.
Σήμερα λάβαμε στο email μας και οφείλουμε να δημοσιεύσουμε επίσης, την άποψη της “άλλης πλευράς”. Ενός χειρούργου ορθοπεδικού που εργάστηκε για πολλά χρόνια στο δημόσιο σύστημα υγείας και επιχειρεί να μας μεταφέρει την εικόνα αλλά και τις συνθήκες που καθημερινά αντιμετωπίζουν γιατροί και προσωπικό στα δημόσια Νοσοκομεία στην προσπάθεια τους να ασκήσουν το λειτούργημά τους.
Παραθέτουμε αυτούσιο το κείμενο:
“Σαν ιατρός νοσοκομείου των Αθηνών και πλέον ιδιώτης χειρούργος θίγομαι τόσο επαγγελματικά αλλά και ηθικά. Σε ένα νοσοκομείο το οποίο συνεχώς αποδυναμώνεται από προσωπικό,τόσο που οι σε βαθμό διευθυντές αναγκάζονται να κάνουν πάνω από 10 και 12 εφημερίες το μήνα μόνοι τους χωρίς βοηθούς με ότι αυτό συνεπάγεται στην αναλογία ασθενών και ιατρών καθώς και χειρουργείων θα ήμουν πιο προσεκτικός πριν κατακρίνω χωρίς να γνωρίζω.
Μάθετε λοιπόν πως έχει η κατάσταση πρώτα, οι εφημερίες διακρίνονται σε ενεργές μικτές και σε ετοιμότητας, ένας εφημερεύων ιατρός ο οποίος εφημερεύει 4 και 5 ημέρες συνεχόμενα έχει κάποιες εφημερίες ετοιμότητας εφημερίες που έχει τη δυνατότητα να είναι στο σπίτι του και εφόσον ειδοποιηθεί να κρίνει με βάσει τη βαρύτητα και την ίδια του την κατάσταση πότε θα έρθει. Ακόμα και αν είναι σε ενεργή έχει κάθε δικαίωμα να κρίνει τη βαρύτητα του περιστατικού ο ίδιος και όχι εσείς, όχι εσείς… αλλά αυτός που πέρασε 6 χρόνια ιατρική σχολή Αθηνών και άλλα 6 χρόνια ειδικότητα άπειρες ώρες ατελείωτου και δια βίου διαβάσματος και 35 χρόνια προϋπηρεσίας.
Επίσης δε διευκρινίσατε ποτέ στον αναγνώστη παρά μόνο για τα τακτικά χειρουργεία.. λυπάμαι που δεν μπήκατε καν στον κόπο να ρωτήσετε τι υπήρχε πριν από εσάς σαν έκτακτο περιστατικό του νοσοκομείου ή να μπείτε έστω στον κόπο να σκεφτείτε ότι το προσωπικό που είναι απαραίτητο σε ένα ορθοπεδικό χειρουργείο είναι κοινό σε όλα τα χειρουργεία ανεξαρτήτου ειδικότητας και οι αίθουσες είναι περιορισμένες… σκεφτήκατε ποτέ ότι ο ένας και μοναδικός αναισθησιολόγος που εφημερεύει ή η εργαλειοδότρια τις ώρες που εσείς όπως λέτε περιμένατε ήταν μέσα σε μια οξεία κοιλία δίπλα σε έναν άνθρωπο που πάλευε για τη ζωή του;
Σκεφτήκατε ότι ακόμα και να θέλει λοιπόν ένας χειρουργός να σας βάλει άμεσα τις περισσότερες φορές σε ένα μικρο νοσοκομείο ειδικά είναι σχεδόν αδύνατο γιατί η αίθουσα, ο αναισθησιολόγος ή το απαραίτητο προσωπικό είναι απασχολημένο;
Μας ρωτήσατε πόσες φορές έχουμε ξενυχτήσει σε επαρχιακά νοσοκομεία περιμένοντας τους συναδέλφους να τελειώσουν για να βάλουμε το χειρουργείο μας; Και όχι δεν μας κέρασε κανείς καφεδάκι..
Δουλεύοντας χρόνια στο ΚΑΤ και μάλιστα τουλάχιστον 2 χρόνια στο ειδικό τμήμα άκρας χειρός θα ήθελα να σας πω ότι θα έπρεπε να νιώθετε τυχερή που αντιμετωπιστήκατε την ίδια ημέρα διότι ο ακρωτηριασμός του πολφού του δακτύλου, του άκρου του δακτύλου για εσάς, ΔΕΝ είναι επείγον όχι τόσο που να πρέπει να κινητοποιηθεί άμεσα και την ώρα που θέλουμε εμείς και μας βολεύει όλο το σύστημα υγείας ορθοπεδικός χειρούργος διευθυντής, αναισθησιολόγος, τραυματιοφορεας, εργαλειοδοτρια χειρυργείου, αποστείρωση χειρουργείου, κλπ κλπ.
Επίσης θα πρέπει να ξέρετε και εσείς και ο δήθεν έμπειρος φαρμακοποιός… μόνο και μόνο που το λέω γελάω… είναι σαν να κρίνει βάσει πάντα της επαγγελματικης του εμπειρίας ένας μπετατζής μια δικηγόρο.. θα πρέπει λοιπόν να μάθετε και εσείς και ο φαρμακοποιός σας τι σημαίνει διαμόρφωση κολοβώματος.. τι σημαίνει αυτό λοιπόν.. σημαίνει ότι ο ακρωτηριασμός δεν είναι βιώσιμος και άρα το τμήμα που έχει ακρωτηριαστεί αφαιρείται και κομμάτια δέρματος τοποθετούνται πάνω από το οστό με την ελπίδα να επαναιματωθεί ώστε να γλιτώσει περαιτέρω ακρωτηριασμό, δυστυχώς δεν είναι όλα τα ραψίματα για μην αφήσει σημάδι στο μπικίνι σας αλλά για να σωθεί ένα άκρο. η συρραφή είναι εξ ορισμού άσχημη, κομμάτια από δέρμα τεντώνονται και έρχονται να καλύψουν το κενό του ακρωτηριασμού.
Λυπάμαι πάρα πολύ αν δεν ενημερωθήκατε έγκαιρα για όλα αυτά ή δεν είχατε την υπομονή.. πολλοί συνάδελφοι επιλέγουν να ενημερώσουν για τις επιπλοκές ενός χειρουργείου ετεροχρονισμένα προκειμένου να αποφύγουν τη συναισθηματική φόρτιση του ασθενούς… διαφορετικά θα έπρεπε με το που πέφτεις και σπας το ισχίο σου να υπογράψεις ότι έχεις 35% πιθανότητα να πεθάνεις μέσα στο χρόνο καθώς και ένα 2σέλιδο waver αποποίησης ευθυνών όπως κάνουν σε όλες τις χώρες για τυχόν επιπλοκές.. αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα έτσι είναι… ώστε να μπορεί κάθε άσχετος ή ανθέλληνας να φωνάζει από την πόρτα των επειγόντων…
τι θα γίνει; ακόμα; Περιμένουμε 2 ώρες… εγώ σε πληρώνω κλπ… και έτσι να μπορεί και κάθε ανίδεος να κρίνει τη δουλειά κάποιου άλλου να δυσφημεί δημόσια και να συκοφαντεί.
Τo μόνο που σας δικαιολογώ είναι η αγωνία που νιώθουμε όλοι μας για τα πρόσωπα που αγαπάμε.. και την έλλειψη γνώσης αντικειμένου αλλά δε σας δικαιολογώ να διασύρετε έτσι έναν συνάδελφο που έχω την τιμή να γνωρίζω εγώ αλλά και πλήθος κόσμου που με επώνυμες ευχαριστήριες επιστολές τον έχουν καταξιώσει χρόνια ολόκληρα για να έρθετε εσείς με τον κύριο φαρμακοποιό σας να μας μεταδώσετε τα χρόνια εμπειρίας και γνώσης σας, θέλω επίσης να σας πω ότι λυπάμαι εξαιρετικά πολύ που όταν πήγατε την ημέρα που δεν ήταν ο ιατρός σας εκεί δεν σας έδωσαν τη σημασία που έπρεπε και βέβαια όφειλαν.. αλλά ακόμα περισσότερο λυπάμαι που τρίτοι σας μετέφεραν την άγνοια κινδύνου να τολμήσετε παρά τις εντολές του ορθοπεδικού σας να ανοίξετε ένα τραύμα χειρουργείου με εκτεθειμένο οστό όπως ομολογήσατε σε ένα χώρο πολύκοσμου και καθόλου άσηπτου φαρμακείου χωρίς καμία εκπαίδευση στην άσηπτη αλλαγή τραύματος… θεωρώντας ότι έχετε να αλλάξετε ένα επιπόλαιο επιφανειακό τραυματάκι… κρίμα γιατί αν το τραύμα αυτό διαπυηθεί και μολυνθεί οδηγώντας σταδιακά στην οστεομυελίτιδα η ευθύνη βαραίνει εσάς και τον φαρμακοποιό σας που παράνομα και καταχρηστικά ανέλαβε ευθύνη που δεν είχε δικαίωμα.. και δυστυχώς όλη σας αυτή την άγνοια θα την εισπράξει στο τέλος η ίδια σας η γιαγιά.
Εύχομαι ολόψυχα περαστικά στη γιαγιά σας και σε εσάς επίσης.. Δυστυχώς το σύστημα δεν είναι τέλειο αλλά θα έπρεπε μέσα σε αυτό τους καλούς να τους ξεχωρίζουμε και όχι να τους σπιλώνουμε με τη δικιά μας άγνοια. Ελπίζω πέρα από το θυμό σας να μπορέσετε να δείτε τη πραγματικότητα σε κάποια πράγματα που αντικειμενικά προσπαθώ να σας εξηγήσω”.
Comments