Δεν είναι μόνο η άρτια τεχνική που σε κερδίζει όταν ακούς τον Δημήτρη Σουκαρά να παίζει κιθάρα, είναι η ψυχή που προβάλλει σε κάθε νότα και προκαλεί συναισθήματα, δημιουργεί εικόνες και σε παρασύρει σε νοερά ταξίδια…αρκεί να αφεθείς στο μουσικό ταξίδι του. Επιμέλεια Συνέντευξης: Νάνσυ Γιαννιδάκη Δημήτρη, τα αποφασιστικά και σπουδαία βήματα που έχεις κάνει μέχρι σήμερα μου δείχνουν πως για σένα η μουσική είναι μονόδρομος στη ζωή σου και φυσικά όχι απλά επάγγελμα αλλά τρόπος ζωής. Η μουσική όπως και κάθε μορφή τέχνης για όποιον ασχολείται μαζί της είναι κάτι πολύ παραπάνω από ένα επάγγελμα. Ζεις διαρκώς μαζί της, είναι η “δουλειά”, είναι το “χόμπι”, τα “ακούσματα” σου, σε εκπαιδεύει και εν τέλει σε διαμορφώνει. Δεν έχει την έννοια του επαγγέλματος, που θα ξυπνήσεις, θα πας στη δουλειά σου, κάποια στιγμή θα σχολάσεις και θα συνεχίσεις την υπόλοιπη μέρα σου διαφορετικά. Η μουσική είναι χαρά, δημιουργία, τρόπος σκέψης και θεώρηση της ίδιας της ζωής.

Θα ήθελα να καταφέρω μέσω της μουσικής να ταξιδεύω και να παίζω όσο το δυνατόν περισσότερο

Θα μπορούσαμε να πούμε πως μέντορας σου είναι ο Νίκος Σουκαράς, ο πατέρας σου. Πως διαμορφώνει ή επηρεάζει τη σχέση πατέρα- γιού μια τέτοια διαδικασία; Η αλήθεια είναι ότι μεγάλωσα με μουσική. Και οι δύο μου γονείς με έκαναν να αγαπήσω τη μουσική και το τραγούδι. Μεγάλωσα μέσα στο Ωδείο του πατέρα μου, ακούγοντας (κυρίως) τους ήχους της κιθάρας και του πιάνου στο διάδρομο του Ωδείου. Από πολύ μικρός άρχισα να παίζω κιθάρα. Ο πατέρας μου ήταν και ο πρώτος μου δάσκαλος. Πολλές φορές θυμάμαι πόσο δύσκολο μου ήταν να συγκεντρωθώ στη μελέτη. Είχα μάθημα με τον πατέρα μου στο ωδείο και προσπαθούσα να βρω δικαιολογίες για να κάνουμε λιγότερο μάθημα ή να το αναβάλλουμε και να το αναπληρώσουμε στο σπίτι. Όμως μου μετέδωσε την αγάπη του για την κιθάρα, τη μουσική και τη διδασκαλία. Όσο μεγαλώνω διαπιστώνω πόσο τον θαυμάζω και διαρκώς τον συμβουλεύομαι για τους δικούς μου μαθητές. Οφείλω να αναφερθώ και στους μετέπειτα δασκάλους μου, που ο καθένας ξεχωριστά και με τον δικό του τρόπο επηρέασε το χαρακτήρα μου και διαμόρφωσε το παίξιμο μου: Γιώργος Μπεχλιβάνογλου, Κώστας Κοτσιώλης, Κορίνα Βουγιούκα, Αντώνης Χατζηνικολάου, Μιχάλης Μπρούζος, Αναστάσιος Πάππας και Φίλιππος Τσαλαχούρης. Τι έχεις αποκομίσει ως σπουδαστής της Βασιλικής Ακαδημίας Μουσικής του Λονδίνου; Από τον πρώτο μου χρόνο στην Κέρκυρα στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Ιονίου Πανεπιστημίου αποφάσισα πως με ενδιαφέρει να συνεχίσω τις σπουδές μου σε μεταπτυχιακό επίπεδο, στο εξωτερικό. Στο τρίτος έτος ήταν που αποφάσισα πως η Ακαδημία Μουσικής του Λονδίνου ήταν η πρώτη μου επιλογή. Το υψηλότατο επίπεδο σπουδών, καθηγητών, αλλά και σπουδαστών από όλο τον κόσμο, τα σεμινάρια με κορυφαίους σολίστ και συνθέτες, καθώς και οι μοναδικές συναυλίες, είναι μερικά από τα πράγματα που θα μπορούσα να αναφέρω. Βρέθηκα σε ένα περιβάλλον με εξαιρετικές εγκαταστάσεις (αίθουσες συναυλιών ειδικά διαμορφωμένες για τις διαφορετικές απαιτήσεις διαφορετικών μουσικών συνόλων), practice rooms, τεράστια μουσική Βιβλιοθήκη και συλλογή μουσικών οργάνων τα οποία οι φοιτητές μπορούν να δανείζονται για τις δικές τους συναυλίες, ηχογραφήσεις και διαγωνισμούς. Τέλος, οργάνωση, συνέπεια και σεβασμός προς το Ίδρυμα και τους ανθρώπους που το απαρτίζουν.

Ο Brouwer θεωρείται ένας από  τους  μεγαλύτερους συνθέτες εν ζωή που γράφουν για κιθάρα. Θα ηχογραφήσω ένα από τα πιο διάσημά έργα του, το “El Decameron Negro”

Αυτές τις ημέρες ολοκληρώθηκε και η ηχογράφηση του πρώτου σου CD. Θέλω να μας περιγράψεις τα συναισθήματά σου αλλά και να μας μιλήσεις για αυτή τη δουλειά; Το πρώτο μου CD είναι απόρροια του Βραβείου μου στο Διεθνή διαγωνισμό κιθάρας της Μόττολα, στην Ιταλία, και θα εκδοθεί από την dot.Guitar, μια όχι ιδιαίτερα μεγάλη δισκογραφική εταιρεία, αλλά σίγουρα μια από τις πιο εξειδικευμένες στην κιθάρα. Πολύ μεγάλοι κιθαρίστες έχουν εκδώσει δίσκους τους με την εν λόγω εταιρεία. Έχω τη χαρά, λοιπόν,  να ηχογραφώ έργα τα οποία έχω ακούσει και μελετήσει σε διαφορετικές ηλικιακές φάσεις της ζωής μου. Το CD ξεκινά με μουσική από τον Άγγλο αναγεννησιακό συνθέτη και δεξιοτέχνη  λαουτίστα, John Θα παίξω δύο τραγούδια του, “Frog Galliard” και “Mr Dowland’s Midnight”,  συνθέσεις για λαούτο και φωνή στα οποία ο ίδιος ο Dowland έκανε μεταγραφή για σόλo λαούτο. Εγώ παίζω μια δική μου έκδοσή τους για σολο κιθάρα. Το CD συνεχίζει με τη μουσική του κουβανού συνθέτη και κιθαρίστα, Leo Brouwer. Ο Brouwer θεωρείται ένας από  τους  μεγαλύτερους συνθέτες εν ζωή που γράφουν για κιθάρα. Φέτος κλείνει τα 80 του χρόνια και προς τιμήν του θα ηχογραφήσω ένα από τα πιο διάσημά έργα του, το “El Decameron Negro”. Επιστροφή στους Άγγλους συνθέτες, αυτή την φορά του 20 αιώνα, William Walton και Benjamin Britten. Τα δυο αυτά έργα, “Five Bagatelles” και “Nocturnal op. 70 after John Dowland”, είναι αφιερωμένα στο διάσιμο κιθαρίστα Julian Bream. Οι Πέντε Μπαγκατέλες είναι πέντε όμορφα μικρά κομμάτια για κιθάρα τα οποία δημιουργούν μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα, με την πρώτη και την πέμπτη να αποτελούν δύο από το πιο δεξιοτεχνικά κομμάτια του ρεπερτορίου της κιθάρας.  Το νυχτερινό του Britten είναι ένα από τα σπουδαιότερα έργα που έχουν γραφτεί για κιθάρα μέχρι σήμερα. Είναι βασισμένο στην φόρμα «Θέμα και Παραλλαγές», με τη μόνη διαφορά ότι το θέμα ακούγεται στο τέλος του έργου και όχι στην αρχή του, όπως συνηθίζεται. Το Θέμα είναι το τραγούδι του Dowland “Come Heavy Sleep” και με αυτό τελειώνει το 18λεπτο έργο. Να συμπληρώσω πως είμαι πολύ χαρούμενος που ηχογραφώ το CD αυτό με την βοήθεια του παλιού μου δασκάλου, Γιώργου Μπεχλιβάνογλου, στη Μίξη και το Μαστερινγκ.

Είχα μάθημα με τον πατέρα μου στο ωδείο και προσπαθούσα να βρω δικαιολογίες για να κάνουμε λιγότερο μάθημα ή να το αναβάλλουμε και να το αναπληρώσουμε στο σπίτι.Όσο μεγαλώνω διαπιστώνω πόσο τον θαυμάζω

Έχεις λάβει από αναγνωρισμένους παγκοσμίως καλλιτέχνες εξαιρετικές κριτικές και έχεις και ήδη πολλές διακρίσεις σε φεστιβάλ. Πόσο εύκολο είναι να διαχειριστείς κάτι τέτοιο σε τόσο νεαρή ηλικία; Είμαι πολύ χαρούμενος που ο κόπος και η αφοσίωσή μου επιβραβεύονται. Είναι μεγάλη επιβεβαίωση να διακρίνεσαι σε έναν διαγωνισμό ή να ακούς θετικά σχόλια από καλλιτέχνες που θαυμάζεις. Νομίζω πως κάθε επιβράβευση λειτουργεί ως κινητήριος δύναμη, όχι μόνο για μένα αλλά για κάθε άνθρωπο, για να συνεχίζω να κάνω με πάθος τη δουλειά μου θέτοντας νέους στόχους, με διάθεση και πίστη πως μπορώ να τα καταφέρω.   Ποια είναι τα άμεσα σχέδια σου; Αυτή την στιγμή τελειώνω το μεταπτυχιακό μου στην εκτέλεση κιθάρας,  στην Royal Academy of Music του Λονδίνου. Το 2018/19 έχω το πρώτο μου Ευρωπαϊκό τουρ όπου θα δώσω συναυλίες σε Φεστιβάλ κιθάρας. Τον Απρίλη θα βρίσκομαι στην Ουγγαρία, τη Βοσνία και την Αυστρία. Στην Αυστρία θα έχω την τιμή να παίξω στο Musikverein, την αίθουσα την οποία όλοι μας γνωρίζουμε από τη ζωντανή αναμετάδοση της πρωτοχρονιάτικης συναυλίας. Μετά θα επιστρέψω στο Λονδίνο για τρεις συναυλίες. Το καλοκαίρι θα βρίσκομαι στην Ισπανία, την Ιταλία και τη Ρουμανία, για ρεσιτάλ. Επίσης, θα συνεργαστώ για 4η χρονιά με τη Θεατρική Σκηνή του Χιλιομοδίου, γράφοντας τη μουσική για τις “Νεφέλες” του Αριστοφάνη. Βίντεο από την μουσική του Δημήτρη Σουκαρά για τον Γυάλινο Κόσμο του T.Williams με την Θεατρική Σκηνή Χιλιομοδίου Ποια χώρα θα επέλεγες να έχεις ως βάση; Έχω σκοπό για κάποια χρόνια ακόμα να βρίσκομαι στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στο Λονδίνο. Σκοπεύω να συνεχίσω τις  σπουδές μου στην Ακαδημία, να κάνω το μετα-μεταπτυχιακό πρόγραμμα και ίσως και το διδακτορικό μου. Ωστόσο θέλω κάποια στιγμή στο μέλλον να γυρίσω και να ζήσω στην Ελλάδα. Οποία όμως και αν είναι τελικά η βάση μου, θα ήθελα να καταφέρω μέσω της μουσικής να ταξιδεύω και να παίζω όσο το δυνατόν περισσότερο. Τι άλλο αγαπάς να κάνεις στην καθημερινότητά σου εκτός από το να παίζεις κιθάρα; Η αλήθεια είναι πως δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο, τουλάχιστον όχι όσον θέλω και χρειάζομαι. Αγαπώ πολύ το θέατρο και όταν προλαβαίνω παρακολουθώ παραστάσεις. Προσπαθώ επίσης να πηγαίνω σε όσες περισσότερες συναυλίες μπορώ (όχι απαραίτητα κλασικής μουσικής αλλά και jazz, σύγχρονης/avant-garde κ.α.). Μου αρέσει να διαβάζω βιβλία (κυρίως μουσικής),  να επισκέπτομαι εκθέσεις και να ανακαλύπτω το Λονδίνο περπατώντας. Δημήτρης Σουκαράς Dueto με την τσελίστρια Georgia Morse