By Η φωτογραφία μας είναι φτωχότερη. Ένας εξαιρετικός Έλληνας φωτογράφος με διεθνείς περγαμηνές, βραβεία & διακρίσεις και –το κυριότερο- πολύ αγαπητός από τους συναδέλφους του και ανεξαιρέτως όλους τους συμπατριώτες του, έφυγε από τον μάταιο τούτο κόσμο.
Ενώ όλοι μας είμαστε… ψυχολογικά προετοιμασμένοι ν ́ ακούσουμε σε κάποια έκτακτη είδηση του πρακτορείου REUTERS όπου δούλευε εδώ και πολλά χρόνια, ότι έχασε την ζωή του στη διάρκεια κάποιας επικίνδυνης αποστολής σε πεδίο μαχών ή έντονων κοινωνικών εξεγέρσεων που κάλυπτε, ο θάνατός του ήρθε από άλλη αιτία.
Ουδέποτε μίλησε για την μάχη που έδινε το τελευταίο διάστημα με την επάρατο νόσο. Το κρατούσε σαν επτασφράγιστο μυστικό και αυτό γιατί δεν ήθελε οι φίλοι, οι συνάδελφοί του και πάνω απ ́ όλα το ευρύ κοινό που τόσο πολύ τον αγαπούσε, ν’αρχίσoυν να τον βλέπουν διαφορετικά. Με συμπόνια, με λύπη και οίκτο για το πρόβλημά του. Όσοι ήξεραν τον χαρακτήρα του καταλαβαίνουν πολύ καλά τους λόγους αυτής της στάσης του.
Βρισκόμαστε παραμονές διοργάνωσης της PHOTOVISIΟN 2017. Ακριβώς πριν δύο χρόνια. Του τηλεφώνησα και του ζήτησα να ρθει και να μιλήσει για τη δουλειά του, για το φωτορεπορτάζ.
Μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση το γεγονός ότι αποδέχτηκε αμέσως την πρόσκληση θέτοντας μόνον ένα όρο: να τοποθετηθεί ειδικός κουμπαράς όπου στο τέλος της διάλεξής του όσοι το ήθελαν θα άφηναν μία μικρή ενίσχυση για τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.
PHOTOVISION 2017. Διάλεξη Γιάννη Μπεχράκη. Ξέρετε κάποιον άλλο σύγχρονο Έλληνα φωτογράφο να γεμίζει ασφυκτικά αίθουσες συνεδρίων & αμφιθέατρα Πανεπιστημίων σε κάθε του διάλεξη;
Είπα ότι μου έκανε μεγάλη εντύπωση η προθυμία του γιατί εκείνη την χρονική στιγμή ο φωτογραφικός κλάδος βίωνε έντονα μία διχαστική περίοδο με δύο εκθέσεις, την ίδια ακριβώς ημερομηνία και άλλα τέτοια ευτράπελα που ευτυχώς ο κλάδος τα άφησε πίσω στην επικείμενη ενιαία πλέον διοργάνωση (5-7 Απριλίου). Ο όρος που έθεσε έγινε ασφαλώς άμεσα αποδεκτός χωρίς ωστόσο να περάσει ποτέ από το μυαλό μας ότι αυτή του η κίνηση είχε κάποια ιδιαίτερη σημασία πέραν του προφανούς. Για τον ίδιο πιθανότατα αυτό να σήμαινε κάτι παραπάνω.
Ομολογώ ότι στα τριάντα και κάτι παραπάνω χρόνια που ασχολούμαι με την έκδοση του ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΥ και τα κοινά του φωτογραφικού κλάδου, ουδέποτε συνάντησα αυτό το φαινόμενο σε διάλεξη Έλληνα φωτογράφου. Τέτοια κοσμοσυρροή, τέτοιο μεγάλο ενδιαφέρον, τέτοια έντονη εκδήλωση αγάπης και θαυμασμού όπως στην διάλεξη του Γιάννη Μπεχράκη στη Photovision 2017. Είχε δημιουργηθεί αδιαχώρητο στην τεράστια αίθουσα του ΤΑΕ ΚWΟ DΟ, την Δευτέρα 13 Μαρτίου 2017. Από την αρχή ως το τέλος της ομολογουμένως συναρπαστικής του διάλεξης, δεν ακούγονταν… κιχ! Όλοι κρέμονταν από το στόμα του ενώ στο τέλος όρθιοι όλοι τον χειροκροτούσαν!
Πείτε μου λοιπόν ποιος άλλος Έλληνας φωτογράφος σήμερα μπορεί να πετύχει κάτι τέτοιο; Να γεμίζει τεράστιες αίθουσες και αμφιθέατρα, να συνεγείρει τα πλήθη; Θα δυσκολευτείτε να βρείτε. Ο Γιάννης Μπεχράκης τίμησε την Ελληνική Φωτογραφία στα πέρατα της οικουμένης, έδωσε λάμψη και αίγλη στο τόσο υποτιμημένο στον τόπο μας φωτορεπορτάζ, δίδαξε ήθος και επαγγελματισμό. Ότι δηλαδή έχει σήμερα ανάγκη ο κλάδος περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
ΤΑΚΗΣ ΤΖΙΜΑΣ
photobusiness.gr
Comments