By Είναι πάνω από δέκα χρόνια που γνωρίζω διαδικτυακά τουλάχιστον τον Ανδρέα Ζάρρο διαβάζοντας ανελλιπώς κάθε του άρθρο αλλά και παρακολουθώντας τις δράσεις του για διάφορα θέματα που αφορούν το Δήμο Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης αλλά και ολόκληρη την Κορινθία. Έχω εντυπωσιαστεί πολλές φορές από τις προτάσεις του και έχω προβληματιστεί άλλες τόσες σε θέματα ιδεολογίας και συμπεριφοράς.
Θεωρώ όμως πως αυτό που είναι σημαντικότερο είναι ότι άνθρωποι σαν τον Ανδρέα μπορούν να εμπνεύσουν νέους ανθρώπους να ασχοληθούν με τα κοινά, να διαχειριστούν διαφορετικά την μέχρι τώρα αποστροφή τους για την πολιτική, να γίνουν ενεργοί πολίτες και συνδιαμορφωτές στα όσα συμβαίνουν και σχεδιάζονται για τον τόπο τους. Για τη ζωή τους.
Δεν είναι εύκολο, θα «ξενερώσεις» πολλές φορές στη διαδρομή αυτή αλλά δεν θα τους δώσεις την χαρά να αποφασίζουν για σένα χωρίς τη συμμετοχή σου.
Επιμέλεια Συνέντευξης: Νάνσυ Γιαννιδάκη
Πώς νιώθεις σήμερα, πέντε μήνες μετά από τη δημόσια επιστολή σου «Ένας προσωπικός κύκλος κλείνει…», με την οποία ουσιαστικά βάζεις τίτλους τέλους στην εμπλοκή σου στα αυτοδιοικητικά ύστερα από 17 έντονα χρόνια στο Ξυλόκαστρο; Έχουν παρουσιαστεί συμπτώματα έλλειψης;
Γεια σου Νάνσυ, γεια σoυ Σφεντόνα. Κατ’ αρχάς θέλω να σε ευχαριστήσω για την πρόσκληση σε συνέντευξη και με την ευκαιρία να ανοίξω μια παρένθεση και να πω σε σένα και τους αναγνώστες σου, ότι η Σφεντόνα, όλα τα χρόνια που ασχολούμαι με τα αυτοδιοικητικά, ήταν ένα πολύ φιλόξενο μέρος για μένα. Ο πρόωρα εκλιπόντας πατέρας σου, ο Λάκης Γιαννιδάκης, δημοσίευε άμεσα οτιδήποτε του έστελνα και ας ενοχλούσαν αυτά που έγραφα διαφόρους αρχόντους και εξουσίες, που ήξερα ότι τον πίεζαν. Κλείνει η παρένθεση.
Στην ερώτησή σου τώρα. Νιώθω πολύ καλά, ειδικά τώρα πριν τις εκλογές. Το προεκλογικό παιχνίδι ποτέ δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, οπότε αυτή την περίοδο δεν υπάρχει καμία έλλειψη. Αντιθέτως θα έλεγα, νιώθω ανακουφισμένος βλέποντας τους απανταχού υποψήφιους ανά την επικράτεια να πασχίζουν να προλάβουν να κάνουν τσεκ ιν σε όλες τις κοπές πίτας και τα πανηγύρια. Το θεατρικό έργο που παίζεται πάντα πριν τις εκλογές, «απαιτεί» να παίζεις έναν ρόλο γλυκανάλατο και χαζοχαρούμενο, που ποτέ δεν κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου να πάρει. Δεν σταμάτησα να ασχολούμαι βέβαια από αυτό. Όσο έκαιγε η φωτιά μέσα μου, άντεχα τα πάντα και προσπαθούσα να τ’ αλλάξω. Κάθε προεκλογική περίοδο προσπαθούσαμε με τους συνοδοιπόρους μου στην Αρμονική Ανάπτυξη και τη Συμπολιτεία να εστιάζουμε στην ουσία των εκλογών, που είναι οι προγραμματικές θέσεις, το σχέδιο για τον τόπο και η εκπαίδευση των πολιτών ώστε να συμμετέχουν ενεργά στα κοινά. Δυστυχώς, ποτέ δεν μας ακολούθησαν οι άλλοι συνδυασμοί σε αυτού του είδους τον αγώνα. Άδικα τους προσκαλούσαμε και τους προκαλούσαμε να μπουν σε αυτό το γήπεδο. Προτιμούσαν να παίζουν στο γήπεδο Καλοχαιρέτα, Καλοϋποσχέσου και σε παρόμοιους αγωνιστικούς χώρους, που παραδοσιακά έχουν πολύ περισσότερους θεατές. Εμείς παλεύαμε όλα αυτά τα χρόνια να πείσουμε τον κόσμο να έρθουν στο δικό μας γήπεδο. Και καταφέραμε σπουδαία πράγματα. Στην αρχή ήρθε 1 στους 25 δημότες, μετά 1 στους 10 και το 2014 είχαμε 1 στους 4 στο γήπεδό μας. Είναι πολύ μεγάλη προσέλευση (από τις μεγαλύτερες πανελλαδικά) για μια αυτοδιοικητική παράταξη της δικής μας φιλοσοφίας και αποτελεί μια καλή παρακαταθήκη για τους επόμενους, που εύχομαι να την αξιοποιήσουν.
Πώς αντέδρασαν στην απόφαση σου αυτή οικογένεια, φίλοι και συνοδοιπόροι της Συμπολιτείας; Αισθάνθηκαν ότι εγκαταλείπεις; Προσπάθησαν να σε μεταπείσουν;
Προσπάθησαν πολύ και πολλοί για να με μεταπείσουν και μερικοί προσπαθούν ακόμα. Η απόφαση όμως είναι οριστική και αμετάκλητη. Σου ξαναλέω αυτό που έγραψα και είναι αυτό ακριβώς που συμβαίνει. Πλέον, δεν νιώθω τη δύναμη και την επιθυμία που ένιωθα για ν’ αλλάξω καταστάσεις και ανθρώπους μέσα από τις εκλογές και το δημοτικό συμβούλιο. Δεν μου αρέσει πια ούτε το εκλογικό παιχνίδι, ούτε ο ρόλος του εκπροσώπου κάποιων στο δημοτικό συμβούλιο. Έτσι, για τα δικά μου μέτρα και σταθμά, δεν θα είμαι καλός σε αυτό που κάνω και είναι κάτι που δεν θέλω. Στενοχώρησα πολλούς αγαπημένους μου φίλους, γιατί πίστευαν ότι αυτή τη φορά θα φτάναμε στην πηγή και θα δικαιωνόταν ένας πολυετής αγώνας, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ άλλο. Η οικογένειά μου, πάντα στήριζε τις επιλογές μου οπότε και αυτή τη φορά κάνει το ίδιο. Ήσαν οι πρώτοι που κατάλαβαν ότι αυτό που για χρόνια μου έδινε και του έδινα ζωή και ενέργεια, είχε αρχίσει να με φθείρει και να με απωθεί, οπότε αποδέχτηκαν αμέσως την απόφασή μου.
Πώς βλέπεις τις εκλογές του Μαΐου χωρίς την «Συμπολιτεία Ξυλοκάστρου-Ευρωστίνης» από τη μία και με τον Κλεισθένη από την άλλη;
Χαλαραααά με ποπ κορν και ηλιόσπορους!!! Σοβαρά τώρα, να σου πω ότι πάντα θα βλέπω με μεγάλο ενδιαφέρον τα αυτοδιοικητικά και θα συμμετέχω ενεργά στα κοινά. Από τις εκλογές αποσύρομαι, όχι από τη ζωή. Η Συμπολιτεία μπορεί να έκλεισε τον κύκλο της, η ζωή όμως συνεχίζεται. Ο Κλεισθένης τώρα, αλλάζει ριζικά και την εκλογική διαδικασία και τον τρόπο διακυβέρνησης των δήμων. Η ανεξαρτητοποίηση των υποψηφίων στις κοινότητες από τα κεντρικά ψηφοδέλτια και η ύπαρξη δύο καλπών αλλάζει το σκηνικό και το παιχνίδι έχει πλέον άλλους κανόνες. Παράλληλα, η απόδοση πόρων και αρμοδιοτήτων προς αυτές (έστω και αυτά τα ολίγα που δόθηκαν), ενισχύουν τα κύτταρα της αυτοδιοίκησης, που είχαν υποβαθμιστεί πολύ από τον Καποδίστρια και τον Καλλικράτη. Επίσης, η καθιέρωση της απλής αναλογικής γκρεμίζει τα αυτοδιοικητικά καθεστώτα, που κι εσείς στην Κόρινθο κι εμείς στο Ξυλόκαστρο έχουμε ζήσει στο πετσί μας και περνάει την αυτοδιοίκηση σε άλλο επίπεδο από αυτό που είχαμε συνηθίσει. Πλέον, η σύνθεση, η συνεργασία, ο κοινός σχεδιασμός και το άνοιγμα στην κοινωνία θα είναι απαραίτητα συστατικά για να μπορέσει μια δημοτική αρχή να κυβερνήσει ένα δήμο. Γενικά, πιστεύω ότι ο νέος νόμος βελτιώνει αρκετά πράγματα, αλλά έχουμε πολύ δρόμο και χρειάζονται πολλές θεσμικές και κοινωνικές αλλαγές μέχρι η Τοπική Αυτοδιοίκηση να γίνει κυριολεκτικά τοπική και κυριολεκτικά αυτοδιοίκηση. Ακόμα είμαστε μακριά.
Στενοχώρησα πολλούς αγαπημένους μου φίλους, γιατί πίστευαν ότι αυτή τη φορά θα φτάναμε στην πηγή και θα δικαιωνόταν ένας πολυετής αγώνας, αλλά δυστυχώς δεν μπορώ άλλο.
Τι φταίει κατά τη γνώμη σου και ο «Έλληνας δεν βάζει μυαλό» παρά μόνο σιχτιρίζει τους πολιτικούς;
Συχνά αναρωτιέμαι κι εγώ για το κατάντημά μας. Μάλλον τα 400 χρόνια τουρκοκρατίας και τα επόμενα 200 χρόνια αποικιοκρατίας έχουν κάνει μεγάλη ζημιά.
Τι θα έλεγες σε έναν νέο που φέτος θα ψηφίσει για πρώτη φορά;
Τίποτα. Μακάρι να μην άκουγαν κανέναν μεγαλύτερό τους και να έκαναν αυτόνομα τις επιλογές τους. Δεν πιστεύω άλλωστε ότι με λόγια μαθαίνεις κάτι σημαντικό στα νέα παιδιά. Ο μόνος τρόπος για να περάσεις κάτι σε αυτούς είναι το δικό σου παράδειγμα. Η αγάπη, η αξιοπρέπεια, η τιμιότητα, η δικαιοσύνη, η αλληλεγγύη και όλες οι αξίες της ζωής μόνο αν τις κάνεις πράξη εσύ μπορεί να τις περάσεις στα παιδιά. Νουθεσίες και πατρικές συμβουλές δεν χρειάζονται από εμάς οι νέοι. Μακάρι κάποια στιγμή να μπουν στο παιχνίδι πιο ενεργά, γιατί η Αυτοδιοίκηση υποφέρει από παραγοντισμό και «ειδικούς». Εύχομαι να κολλήσουν κι αυτοί την αλλεργία που έχω κι εγώ με τους παράγοντες που επί δεκαετίες ασχολούνται με τα τοπικά και διαχειρίζονται το μέλλον τους και να τους κάνουν στην άκρη, αναλαμβάνοντας ρόλους και συμμετέχοντας ενεργά στα κοινά του τόπου. Κι εγώ γι’ αυτούς παράγοντας είμαι, οπότε νιώθω ότι δεν δικαιούμαι να τους πω οτιδήποτε. Μόνο εύχομαι να ξεπεταχτούν αρκετοί νέοι και νέες που θα διεκδικούν τις κοινότητές τους, γιατί η ευκαιρία που τους δίνει ο Κλεισθένης, να μην ανήκουν σε κάποιον συνδυασμό, τους πάει γάντι. Αμήν.
Νιώθω ανακουφισμένος βλέποντας τους απανταχού υποψήφιους ανά την επικράτεια να πασχίζουν να προλάβουν να κάνουν τσεκ ιν σε όλες τις κοπές πίτας και τα πανηγύρια.
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρουσα και σημαντική την πρότασή σας για το Ειρηνοδικείο Δερβενίου. Πιστεύεις θα καρποφορήσει; Η ένταξη του Κορινθιακού στο «Natura 2000» θα περιορίσει τη ρύπανση και την υπεραλιεία στην πράξη;
Ελπίζω και θα παλέψω για να περάσει. Η δημιουργία ενός ΚΕΝΤΡΟΥ ΕΡΕΥΝΑΣ & ΜΕΛΕΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ στο επιβλητικό κτήριο του Ειρηνοδικείου Δερβενίου είναι ένα πολύ μεγάλο και δύσκολο εγχείρημα, που όμως είναι ικανό να αναστρέψει την καθοδική πορεία του Δερβενίου και της Ευρωστίνης. Υπάρχει μεγάλη αποδοχή της πρότασής μας από την τοπική κοινωνία και ελπίζω στη διαβούλευση που θα γίνει να περάσει και το νέο δημοτικό συμβούλιο που θα προκύψει από τις εκλογές του Μαΐου να το προτάξει και να το υλοποιήσει.
Η ένταξη του Κορινθιακού στο Natura 2000 δεν λέει και πολλά από μόνη της. Είναι ένα μικρό βήμα που μπορεί να μας βοηθήσει να πετύχουμε κάποιες νίκες, αλλά θέλει μεγάλη προσπάθεια γιατί τα προβλήματα της θάλασσάς μας είναι τεράστιας δυσκολίας. Από τη μία έχουμε μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα που διατηρούν εργοστάσια στην περιοχή ρυπαίνοντας για πολλές δεκαετίες βάναυσα το περιβάλλον, με τους εκάστοτε κυβερνώντες να μην φαίνονται ικανοί να φέρουν αντίσταση. Από την άλλη, οι νεοέλληνες που κατοικούμε γύρω της χρησιμοποιούμε την κλειστή αυτή θάλασσα για χαβούζα πετώντας μέσα της λύματα, σκουπίδια και γενικά ότι μας περισσεύει. Επίσης, υπάρχει πολυδιοίκηση με 4 περιφέρειες που κάνουν τη συνεννόηση πολύ δύσκολη, δεν υπάρχει κανένας έλεγχος για το ποιοι, πώς, τι και πόσο ψαρεύουν και και και…
«Για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολύ!».
Πρέπει να καταλάβουμε όλοι οι παροικούντες ότι έχουμε ένα θησαυρό στα πόδια μας κι εμείς αντί να τον προσέχουμε, τον «κατουράμε».
Το ΚΕΝΤΡΟ ΕΡΕΥΝΑΣ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΩΝ ΤΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ αυτό τον σκοπό πρέπει να έχει. Να μας ανοίξει τα μάτια και να τολμήσουμε, να ψηλώσουμε και να αντιμετωπίσουμε τους μεγάλους εχθρούς μας, που είναι τα τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα και ο κακός μας εαυτός. Όπως έμαθε και ο γερο-Αντόνιο στον Υποδιοικητή Μάρκος:
«Κάποιος είναι τόσο μεγάλος
όσο μεγάλος είναι ο εχθρός
που διάλεξε να παλέψει.
Και είναι τόσο μικρός
όσο μεγάλος είναι ο φόβος
που τον διακατέχει.»
Θα ανέβω απότομα στα 1.500μ. υψόμετρο. Ziria Music Festival. Τι σημαίνει για σένα;
Σημαίνει πάρα πολλά για μένα. Ένα από αυτά είναι ότι σημαίνει πάρα πολλά και για πολλές εκατοντάδες ανθρώπους ακόμα. Και το πιο σημαντικό είναι ότι σημαίνει πολλά για πάρα πολλούς νέους που μεγάλωσαν με το φεστιβάλ και αγάπησαν το βουνό και τη μουσική. Υπάρχουν πολλοί φοιτητές και φοιτήτριες που πρωτοήρθαν στο φεστιβάλ μαθητές του δημοτικού! Οι φανατικοί zirius είναι μια οικογένεια με χιλιάδες μέλη πια και χρόνο με το χρόνο μεγαλώνει. Επίσης, σημαίνει ακόμα κάτι ιδιαίτερο που είναι το μάθημα που πήραμε ότι τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο. Το Ziria Music Festival είναι μια μικρή ουτοπία που έγινε πραγματικότητα. Μια παρέα που αποτελείται από μερικές δεκάδες τρελούς, οργανώνει χωρίς εισιτήρια και εμπορικό σκοπό κάτι τόσο μεγάλο, τόσο ποιοτικό και τόσο γλυκό που όμοιό του δεν ξέρω αν υπάρχει. Είναι απίστευτο αυτό που γίνεται κάθε Αύγουστο στο βουνό! Από το 2015 ειδικά, που ο νυν δήμαρχος και πρόεδρος της ΖΗΡΕΙΑ ΑΕ, μαζί με το Διοικητικό Συμβούλιο που μετέχουν όλοι οι δημοτικοί συνδυασμοί, μας εμπιστεύτηκαν και αναλάβαμε όλο το στήσιμο εμείς, το φεστιβάλ απογειώθηκε και ποσοτικά, αλλά κυρίως ποιοτικά. Ήδη μετράμε δέκα διοργανώσεις και φέτος πάμε για την ενδέκατη. Όπως κατάλαβες, το φεστιβάλ αυτό είναι πηγή ενέργειας για πολύ κόσμο. Και για μένα επίσης.
Διάλεξε ένα στίχο για να κλείσουμε τη συνέντευξη…
Διάλεξα ήδη δύο πιο πάνω. Σε ευχαριστώ πολύ για την ευκαιρία που μου έδωσες να ρίξω μερικές βολές με τη σφεντόνα σου…
Comments