By Αν και γενικά μπορώ να πω ότι ανήκω στην κατηγορία ανθρώπων που βλέπουν το «ποτήρι μεσογεμάτο» και προσπαθώ να αποφεύγω τους πεσιμισμούς, έρχεται κάποια στιγμή η σκληρή εικόνα της πραγματικότητας μπροστά στα μάτια σου που δεν μπορείς να αγνοήσεις και τότε μπαίνεις σε άλλο τριπάκι…
Ένα ακόμα συνηθισμένο πρωινό στο κέντρο της Κορίνθου, ψάχνω θέση παρκινγκ στο λιμάνι και την ώρα που βγαίνω από αυτό με πλησιάζει ένα αγόρι κρατώντας κάτι λάστιχα στο χέρι και μου λέει : «Κυρία θέλετε να αλλάξουμε τους υαλοκαθαριστήρες. Θα το κάνω εγώ, θα τους δοκιμάσουμε πρώτα και αν σας κάνουν θα μου δώσετε 5 ευρώ».
Δεν είναι η πρώτη φορά που συναντώ ένα παιδί να προσπαθεί με διάφορους τρόπους να βγάλει μεροκάματο στο συγκεκριμένο χώρο. Έχω σαν αρχή να μην δίνω χρήματα σε παιδιά γιατί δεν θέλω να συντηρήσω το σύστημα της παιδικής εκμετάλλευσης και παραμέλησης αυτών. Και αυτή την φορά δεν το έκανα. Όμως αυτό το παιδί είχε κάτι διαφορετικό, κάτι που με έκανε να θέλω να μάθω περισσότερα για αυτό και την ζωή του.
Έξω από το υποκατάστημα του ΟΤΕ στην Κόρινθο. Μια εικόνα που έχουμε συνηθίσει και ή δεν την “βλέπουμε” ή μας εκνευρίζει
Το βλέμμα του έκπεμπε αυτοπεποίθηση και είχε μια ευγένεια αυτή που λέμε εκ φύσεως. Ο Γιάννης, έτσι που είπε πως τον λένε, είναι 10 χρονών και μένει στο Ζευγολατιό. Σήμερα ήρθε στην Κόρινθο με τους γονείς του. «Έχεις άλλα αδέρφια», τον ρώτησα.
«Όχι. Οι γονείς μου έχουν εμένα και τρία κορίτσια», μου απάντησε. Άρα έχεις τρεις αδερφές του είπα και αυτός με κοίταξε κάπως παράξενα αλλά στο τέλος συμφώνησε.
«Όταν μεγαλώσω θα γίνω μάστορας»
Τον ρώτησα ποιος τον έμαθε να αλλάζει υαλοκαθαριστήρες και μου είπε μόνος του. Του αρέσει να καταπιάνετε με διάφορες εργασίες με τα χέρια του. «Όταν μεγαλώσω θα γίνω μάστορας», μου είπε με σιγουριά. Σχολείο όμως δεν πάει.
Μιλήσαμε λιγάκι παραπάνω και στο τέλος του είπα πως χάρηκα πολύ που τον γνώρισα. Μου απάντησε τρυφερά «και εγώ το ίδιο κυρία» και απομακρύνθηκε κρατώντας πάντα στα χέρια του τους υαλοκαθαριστήρες.
Ο 10χρονος Γιάννης στο πάρκινγκ στο λιμάνι της Κορίνθου, προσπαθεί να κερδίσει χρήματα πουλώντας στους οδηγούς υαλοκαθαριστήρες για το αυτοκίνητό τους
Αυτή η εικόνα με έκανε να αισθανθώ θλίψη και θυμό που γιγαντώνονταν καθώς αναρωτιόμουν πόσες πιθανότητες έχει ο Γιάννης να γίνει ένας καλός μάστορας όταν θα μεγαλώσει.
Μου έσκασε κατάμουτρα το «δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ευκαιρίες στη ζωή» και «δεν πάει να είσαι καλός αν δεν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες» …
Είναι ο κανόνας, υπάρχουν και κάποιες εξαιρέσεις βεβαίως, ευχήθηκα ο Γιάννης να ανήκε σε αυτές.
Νάνσυ Γιαννιδάκη
Comments