Μας ταξίδεψε στο χρόνο «Το τελευταίο Γράμμα», η ασπρόμαυρη μικρού μήκους ταινία σε σενάριο και σκηνοθεσία του Γιάννη Αικατερίνη που γυρίστηκε στην Περαχώρα και τα Πίσια Κορινθίας.
Μια ιστορία με ένα απροσδόκητο τέλος , αρκετά χρόνια πίσω, όταν ένας ταχυδρόμος αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή μιας γυναίκας, χαρίζοντας της μια προσωρινή χαρά, αλλά αυτή θα είναι και η μοιραία που θα στιγματίσει την υπόλοιπη ζωή του.
Συναντήσαμε τον εμπνευστή και δημιουργό της ταινίας επιδιώκοντας να μάθουμε περισσότερα για το «Τελευταίο Γράμμα».
Τι συμβολίζει για σένα ο ταχυδρόμος;
Την ελπίδα κυρίως. Την ελπίδα για κάτι καινούριο για κάτι διαφορετικό. Έρχεται κάτι γνωστό και άγνωστο σ τα χέρια σου . Το ανοίγεις με αγωνία ο χρόνος έχει σταματήσει, δεν σκέπτεσαι , δεν ακούς … ζεις ένα όνειρο που ξέρεις ότι κάποια στιγμή θα τελειώσει αλλά δεν ξέρεις το τέλος, τι θα συμβεί. Έχει αλλάξει κάτι, η έχουν μείνει όλα ίδια τα γνωστά δηλαδή. Είμαι καλά και το αυτό επιθυμώ δια εσάς και κάτι τέτοια. Είναι ένα παιχνίδι με την σκέψη και την αγωνία που κρύβει ο καθένας μέσα του για την επομένη στιγμή για το επόμενο δέκατο του δευτερολέπτου. Δεν αισθάνεσαι, περιμένεις τα τρεμάμενα χέρια σου πότε να ανοίξουν το γράμμα . Όταν κάποια στιγμή το ανοίγεις…..!
Βλέποντας την ταινία οι παλιοί νοσταλγούν , οι νεώτεροι σε ηλικία θεατές πως την αντιλαμβάνονται και τι σκέψεις και συναισθήματα μπορεί να τους γεννά;
Κάθε άνθρωπος έχει βιώσει διαφορετικά την ζωή του σε σχέση με την ηλικία του και από διαφορική γωνία . Σε γενικές γραμμές και αναλόγως την παιδεία του και στη εποχή που ζούμε τώρα, είναι σχεδόν αδύνατον να προβλέψεις τα συναισθήματα του καθενός και τις αντιδράσεις του γιατί οι αξίες το μέτρο τα πρότυπα έχουν χαθεί , έχουν αλλοιωθεί σε μεγάλο βαθμό . Ωστόσο υπάρχει ακόμα μια μικρή αγνή φλόγα που καίει μέσα μας και μιλάει μαζί μας για ιδανικά, ειρήνη, αρετή, πραγματική δημοκρατία και δικαιοσύνη . Όταν τα έχεις όλα αυτά τότε μπορείς να κρίνεις και να καταλάβεις την Ουσία.
Πως περάσατε στα γυρίσματα; Και τι γεύση σου έχει αφήσει όλη αυτή η περιπέτεια;
Με πολύ αγωνία. Κάθε δευτερόλεπτο για μένα στην σκέψη μου ήταν χρόνια . Έπρεπε να σκάφτομαι χίλια δύο αράγματα και για να το ξεπεράσω αυτό γνωρίζοντας ότι δεν είναι εφικτό με τα μέσα που διαθέταμε να φέρναμε και το αναμενόμενο αποτέλεσμα, προχωρούσαμε όμως με αυτά που διαθέταμε για ένα καλύτερο αποτέλεσμα. Ο χρόνος μας πίεζε και ήσαν πάρα πολλά προβλήματα πριν το γύρισμα και εν ώρα γυρίσματος της ταινίας. Το γνωρίζουν πολύ καλά αυτοί που έχουν γυρίσει ταινία μικρού μήκους. Ο υπολογίσιμος χρόνος της ταινίας ήταν περίπου 12 ώρες συμπεριλαμβανόμενου και του χρόνου επανάληψης των σκηνών. Μια ανεπανάληπτη εμπειρία που κορυφώθηκε με την κινηματογραφική της προβολή στην Κόρινθο. Είμαστε όλοι χαρούμενοι και ικανοποιημένοι με αυτό που κάναμε. Αρχίσαμε κάτι και το τελειώσαμε δεν εγκαταλείψαμε και προσπαθήσαμε όλοι μαζί να φέρουμε εις πέρας αυτή την ταινία.
Που θα ταξιδέψει «Το τελευταίο γράμμα»; Και μέχρι που θα ήθελες εσύ να φτάσει;
Με την τεχνολογία της σημερινής εποχής θα ταξιδέψει σε όλο τον κόσμο αλλά βασικά στη ψυχούλα μας και μόνο . Αυτό ήταν είδη γνωστό από όλους μας με τα δεδομένα που είχαμε κατά νου και την όλη κατάσταση που είχε διαμορφωθεί από την ομάδας μας. Μια ωραία στιγμή για το πολιτισμό μας ένας κρίκος μια αλυσίδας για την συνέχεια μιας καλύτερης ζωής. Μια ανάμνηση που θα παραμένει για πολλά πολλά χρόνια στο διαδίκτυο μέχρι να φτάσει το μήνυμα και στον τελευταίο παραλήπτη και αυτοί είναι αμέτρητοι….
Που θα ήθελες να αφιερώσεις την ταινία αυτή;
Σε όλους όσους συμμετείχαν και βοήθησαν ηθικά και ενεργά για αυτή την ταινία και τους ευχαριστώ θερμά μέσα από την καρδιά μου .
Comments