Το Στάδιο Αρχαίας Σικυώνας «ξαναμίλησε» μετά από αιώνες σιωπής

Μια ηλιόλουστη Κυριακή του φθινοπώρου εξαιρετικής ιστορικής σημασίας για το Κιάτο και την Κορινθία γενικότερα. Πίσω από το Αρχαίο Θέατρο Σικυώνας, στο Στάδιο, κόσμος συγκεντρώθηκε για να ζήσει την αναγέννηση του χώρου …

Ο αρχαίος τραγικός λόγος ακούστηκε ξανά στον μαγευτικό χώρο της αρχαίας Σικυώνας, στο Στάδιο που επί αιώνες ήταν χαμένο στη λήθη, καλυμμένο από την αδικία του χρόνου, της άγριας βλάστησης και της κρατικής ακηδίας.
Ο πολιτιστικός σύλλογος: Φίλοι γραμμάτων και τεχνών «Ο Λύσιππος», σε συνεργασία με την Εφορεία  Αρχαιοτήτων, μετά από επίπονες προσπάθειες, ανέδειξαν τον ιερό χώρο, τον αποκάθαραν και σαν να ξαναγεννήθηκε, μετά από πάνω από 2000 χρόνια, ο εκθαμβωτικός ερειπιώνας του αρχαίου Σταδίου, όπου κάποτε ηχούσαν οι ιαχές των προγόνων.

Εκάβη από το “Λύσιππο”

Ο «Λύσιππος» με χαρά και συγκίνηση, συναισθανόμενος το βάρος της ευθύνης απέναντι στην Ιστορία και τον πολιτισμό, παρουσίασε στο πεταλόσχημο Στάδιο την Εκάβη του Ευριπίδη, δίνοντας συνέχεια και συνοχή στο τοπίο και τον αείζωο ελληνικό πολιτισμό. Οι θεατές βρέθηκαν κατάματα με την ομορφιά δεχόμενοι την αλμύρα και το φως του Κορινθιακού που έλαμπε στο βάθος.
Το Στάδιο «ξαναμίλησε» μετά από αιώνες σιωπής, μέσα από τον μοναδικό λόγο του μεγάλου τραγικού μας.

Σκηνοθεσία: Πάνου Μεγαρίτη,
Μουσική: Λουδοβίκου των Ανωγείων,
Χορογραφίες: Έλενας Μιχαηλίδου,
Κοστούμια: Λυδίας Schaidreiter,
Εικαστικό σκηνικού: Αγγελικής Τσοτσώνη

Διανομή:
Εκάβη: Γεωργία Παπακωνσταντίνου-Αλαφάκη
Πολυξένη: Μαρία Φάγκρα
Ταλθύβιος: Απόστολος Σφυράκης
Οδυσσέας: Βαγγέλης Χουσελάς
Αγαμέμνονας: Παναγιώτης Σαλωνίτης
Βάγια: Γεωργία Καλαρά
Πολυμήστορας: Βαγγέλης Λούτας
Κορυφαία χορού: Μαρία Γεωργιάδη