Υπάρχει εξωγήινη νοήμων ζωή και ποιες οι πιθανότητες να την ανακαλύψουμε; Η περίφημη εξίσωση Ντρέηκ, είναι ο μαθηματικός τύπος που χρησιμοποιείται ως μέσο εκτίμησης για τον αριθμό των πιθανών εξωγήινων πολιτισμών στον γαλαξία μας. Δημιουργήθηκε το 1961 από τον Αμερικανό αστρονόμο Φρανκ Ντρέηκ και αποτελείται από εφτά μεταβλητές. Τα αποτελέσματα της λύσης της εξίσωσης αυτής μπορούν να διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με τις τιμές των εφτά παραμέτρων της…

Ο «αισιόδοξος» αριθμός των εξωγήινων πολιτισμών εκτιμάται πως είναι μεταξύ 1.000 με 100.000.000 στον γαλαξία μας μόνο, αλλά αντίθετα οι «απαισιόδοξες» εκτιμήσεις θέλουν τον μέσο όρο αριθμού πιθανών πολιτισμών εντός του γαλαξία, στην πολύ μικρότερη τιμή του 1!

Η εξίσωση Ντρέηκ, εξακολουθεί να χρησιμοποιείται συστηματικά ως εργαλείο της έρευνας για την ανακάλυψη εξωγήινης ζωής και χρησιμοποιείται κατά κόρον για αναπτύξεις σημαντικών μοντέλων στην επιστήμη της αστροβιολογίας. Πού είναι λοιπόν οι εξωγήινοι; Αφού εικάζεται ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια άλλοι πλανήτες στον γαλαξία μας τότε αυτοί μπορεί να έχουν συνθήκες ζωής όπως η Γη. Τότε ο αριθμός αυτός είναι πολύ μεγάλος οπότε θεωρητικά υπάρχει μεγάλη πιθανότητα σε κάποιο ποσοστό των πλανητών αυτών να έχει αναπτυχθεί ζωή. Φυσικά σε κάποιο μικρότερο ποσοστό να έχει εξελιχθεί σε νοήμονα πολιτισμό ο οποίος θα έχει αναπτύξει ικανότητα για διαστρικά ταξίδια. Τότε σύμφωνα με αυτές τις ενδείξεις η Γη θα έπρεπε ήδη να έχει δεχθεί την επίσκεψη εξωγήινων πολιτισμών, αλλά δεν έχει δεχτεί ακόμα, πράγμα που δημιουργεί αυτό το παράδοξο το λεγόμενο Παράδοξο του Φέρμι.

Έχουν υπάρξει πολλές προσπάθειες για την εξήγηση του παραδόξου, οι οποίες κυμαίνονται από την εκτίμηση πως οι νοήμονες εξωγήινοι πολιτισμοί είναι εξαιρετικά σπάνιοι ή υπήρχαν/ξαν αλλά καταστράφηκαν πριν μπορέσουν να έρθουν σε επαφή με άλλους εξω-πλανητικούς πολιτισμούς (εμάς στην προκειμένη περίπτωση) κατά αυτούς, έως την πεποίθηση πως οι τεράστιες αποστάσεις εντός του σύμπαντος αποτελούν εξαιρετικά μεγάλο εμπόδιο στις επαφές μεταξύ πολιτισμών διαφόρων πλανητών, και από το ότι δεν υπάρχουν άλλοι νοήμονες πολιτισμοί έως το ότι είναι ήδη στην Γη αλλά περνούν απαρατήρητοι.

Μέχρι σήμερα, οι ειδικοί επιστήμονες, αναζητώντας πιθανά σημάδια εξωγήινης ζωής προσπαθώντας κυρίως να εντοπίσουν ραδιο-σήματα που φαίνονται κάπως διαφορετικά από τα συνηθισμένα ραδιοκύματα που εκπέμπει πχ. ένας αστέρας Πούλσαρ, ή ένας αστέρας νετρονίων ή το οξυγόνο στην ατμόσφαιρα εξω-πλανητών. Αν βρεθεί αυτό το στοιχείο τότε υπάρχουν πιθανότητες να υπάρχει ζωή. Κατ’ εμέ καθώς και πολλούς άλλους συναδέλφους είναι πολύ πιθανό να υπάρχει ζωή κάπου στο διάστημα. Ακόμη και ο διάσημος επιστήμονας Στίβεν Χόκινγκ πίστευε ότι υπάρχουν εξωγήινοι, αλλά φυσικά κανείς δεν έχει καμία γνώση σχετικά με το πώς θα μπορούσαν να μοιάζουν αυτές οι μορφές ζωής — ίσως όχι απαραίτητα όπως βλέπουμε στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Για πολύ καιρό οι αστρονόμοι ψάχνουν για ιδιάζοντα ραδιοκύματα και αναζητούν άλλα αστρικά συστήματα και πλανήτες με βιώσιμες συνθήκες στο διάστημα. Όσο περισσότερο ψάχνουν τόσο αυξάνονται οι πιθανότητες να έρθουμε ή να έρθουν εξωγήινοι πολιτισμοί σε επαφή με εμάς… Ο Στίβεν Χόκινγκ φέρεται να είχε δηλώσει ότι «αν οι εξωγήινοι μας επισκεφθούν το αποτέλεσμα θα είναι παρόμοιο με την ανακάλυψη της Αμερικής από τον Κολόμβο». Τι πιστεύετε; Με βρίσκει σύμφωνη. Οι περισσότεροι βλέπουν θετικά την ενδεχόμενη επαφή με ζωή (νοήμονα ή όχι) στο διάστημα. Κανείς όμως δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ότι εξωγήινοι με νοημοσύνη ίδια ή ακόμα μεγαλύτερη (πολύ πιο πιθανό) από την δική μας, θα είναι και απαραίτητα φιλικοί ή συνεργάσιμοι σε πιθανή επικοινωνία μαζί μας. Έχει βρεθεί πλανήτης που κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις θα μπορούσαμε να μετοικήσουμε; Υπάρχουν αρκετοί εξω-πλανήτες που έχουν βρεθεί από αστρονομικές παρατηρήσεις και πιστεύεται ότι ίσως μπορεί κάποιος από αυτούς να έχει και ατμόσφαιρα οξυγόνου, αλλά ακόμα και αν αυτό ήταν αληθές οι πλανήτες αυτοί βρίσκονται εκατοντάδες έτη φωτός μακριά μας… Αυτή τη στιγμή ο πλανήτης στον οποίο θα μπορούσαμε να μετοικήσουμε φαίνεται να είναι ο γειτονικός μας Άρης, ή κάποιος δορυφόρος του Κρόνου, όπως ο Τιτάνας, ή του Δία (βρέθηκε πολύ ελαφριά ατμόσφαιρα οξυγόνου στους δορυφόρους Ευρώπη και Γανυμήδη) οι οποίοι δεν διαθέτουν μεν βιώσιμες συνθήκες ατμόσφαιρας αλλά δεν φαίνεται ανέφικτο στο μακρινό μέλλον να μετοικήσουν άνθρωποι σε βάσεις εκεί, λόγω της σχετικά μικρής απόστασης από τη Γη, σε σύγκριση με άλλα ηλιακά συστήματα που απέχουν εκατοντάδες έτη φωτός. Η Γη έχει «ημερομηνία λήξης»; Θεωρείτε δηλαδή ότι η εξάντληση των φυσικών πόρων και ο υπερπληθυσμός θα μας οδηγήσουν στην ανάγκη να αποικήσουμε άλλον πλανήτη; Το πρόβλημα με τον λεγόμενο «υπερπληθυσμό» δεν είναι ότι είμαστε πολλοί σε αριθμό και δεν «χωράμε» στη γη, το πρόβλημα είναι ότι με τα σημερινό σύστημα παραγωγής, κατανάλωσης και σπατάλης τροφών και φυσικών πόρων και την τεράστια ανισοκατανομή αυτών ανάμεσα στη Δύση και τις τριτοκοσμικές χώρες, θα υπάρξει πρόβλημα στα επόμενα περίπου 40 χρόνια όταν ο πληθυσμός μπορεί να φτάσει στα 10 δισεκατομμύρια, κατά τις εκτιμήσεις ειδικών. Μπορεί να υπάρξουν αρκετοί λόγοι που θα απειλήσουν τη ζωή στη Γη, εκτός από την εξάντληση φυσικών πόρων όσον αφορά την επαρκή σίτιση ολόκληρου του πληθυσμού της εφόσον δεν αλλάξει το σύστημα παραγωγής και κατανάλωσης σε πολύ μεγάλες κλίμακες (όχι χωρών αλλά ηπείρων) στο εγγύς μέλλον. Εκτός αυτού, το θέμα της μετοίκησης και αποίκησης σε άλλον πλανήτη επαφίεται στην υψηλή τεχνογνωσία και τεχνολογία ώστε να μπορέσουμε να καταφέρουμε κάτι τέτοιο και φυσικά πριν μας προλάβει κάτι αναπάντεχο όπως μια παγκόσμια πανδημία, ένας παγκόσμιος πόλεμος, κτλ. Πολλοί ειδικοί εικάζουν διαφορετικούς πιθανούς λόγους που μπορεί να απειλήσουν (όχι απαραίτητα να εξαφανίσουν όμως) την Γη. Ο πλανήτης ούτως ή άλλως θα υπερθερμανθεί όταν ο Ήλιος μας θα αρχίσει να διογκώνεται και θερμαίνεται σε περίπου πέντε δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα όταν θα γίνει ένας κόκκινος γίγαντας. Άλλοι λόγοι που θα μας ανάγκαζαν να μετοικήσουμε σε άλλο πλανήτη δεδομένου ότι διαθέτουμε τα τεχνολογικά μέσα είναι: 1) Η ακραία αλλαγή κλίματος 2) μια παγκόσμια πανδημία 3) μια ακραία Ηλιακή έκλαμψη —που έχει τη μεγαλύτερη πιθανότητα (90.000 φορές πιο πιθανό) να συμβεί μέσα στα επόμενα 100 χρόνια από όλες τις άλλες αναφερόμενες φυσικές καταστροφές-, 4) ένα χτύπημα από αστεροειδή 5) μια θανατηφόρα ακτινοβολία από υπερκαινοφανές σώμα γάμμα-ακτινοβολίας 6) η έκρηξη ενός γιγαντιαίου ηφαιστείου/ων. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία πρόσκρουση μετεωρίτη στη Γη οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων, υπάρχει πιθανότητα να συμβεί ξανά τόσο σφοδρή σύγκρουση; Είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμβεί τόσο καταστροφική πρόσκρουση. Υπολογίζεται ότι τέτοιος μετεωρίτης, σαν αυτόν που χτύπησε τη Γη την εποχή των δεινοσαύρων συμβαίνει κάθε 500 εκατομμύρια χρόνια! Και φυσικά αν μπορέσει και εξελιχθεί ο πολιτισμός μας σε τεχνολογικά επίπεδα τέτοια που να μετοικήσουμε άλλον πλανήτη/ες, ίσως να είμαστε και σε θέση να αποτρέψουμε και μια τέτοια πιθανή σύγκρουση με τεχνητά μέσα στο πολύ μακρινό μέλλον. Οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας περιγράφουν την καταστροφή της Γης από ποικίλες «συμπαντικές» αιτίες, θεωρείτε ότι κινδυνεύουμε από τη δραστηριότητα του Ήλιου, ή άλλα φαινόμενα; Ποια θα θεωρούσατε επικίνδυνα; Όπως ανέφερα παραπάνω από όλες τις πιθανές φυσικές/κοσμικές πιθανές απειλές, μια υπερδραστηριότητα του Ήλιου που μπορεί να καταστρέψει όλα τα ηλεκτρικά και δορυφορικά μας δίκτυα εν ριπή οφθαλμού (αλλά όχι να καταστραφεί μονομιάς ο πλανήτης βέβαια όπως δείχνουν οι ταινίες επιστημονικής φαντασίας) με ένα λεγόμενο sun super-flare το θεωρώ αρκετά επικίνδυνο (με πιθανότητα 12% να συμβεί μέσα στα επόμενα 10-20 χρόνια, σύμφωνα με υπολογισμούς ειδικών του παν. του Χάρβαρντ) παρά να χτυπηθούμε από αστεροειδή μέσα στα επόμενα 100 χρόνια με πιθανότητες 1 στις 90000. Μην ξεχνάμε το 1859, μια γιγαντιαία ηλιακή έκλαμψη «έκαψε» όλα τα συστήματα τηλεγράφου.

Φανταστείτε τι θα μπορούσε να συμβεί αν γινόταν αυτό σήμερα, με την τεχνολογική εξέλιξή μας. Θα καταστρέφονταν όλα τα ηλεκτρικά μας δίκτυα, θα σταματούσαν τα ψυκτικά συστήματα στους αντιδραστήρες των πυρηνικών εργοστασίων, θα νεκρώνονταν σέρβερς, το διαδίκτυο, οι υπολογιστές και οι δορυφόροι. Θα γυρίζαμε μονομιάς στην εποχή των σπηλαίων.

Το 2012 υπήρξε ένα παρόμοιο, με του 1859, ανησυχητικό συμβάν ηλιακής υπερδραστηριότητας, αλλά ο ηλιακός άνεμος με τα φορτισμένα σωματίδια του δεν «χτύπησε» ακριβώς το μαγνητικό πεδίο της Γης ούτε την ατμόσφαιρά της. Θα μπορούσαμε να αναπτύξουμε ένα συστήματα άμυνας και εκτροπής τέτοιων ηλιακών φαινομένων, με αγώγιμα δίκτυα καλωδίων στο διάστημα που θα χρησιμοποιούνταν ως μαγνητικές «ασπίδες» προστασίας, αλλά κάτι τέτοιο υπολογίζεται ότι μπορεί να στοιχίσει περίπου 100 δισεκατομμύρια δολάρια, και όπως ξέρουμε οι σημερινές κυβερνήσεις προτιμούν να διαθέτουν τέτοια ποσά για πολεμικούς εξοπλισμούς περισσότερο. Επικίνδυνη επίσης θεωρώ την εξάπλωση μιας παγκόσμιας πανδημίας. sputniknews.gr