Τεράστια οικολογική καταστροφή στον Φενεό: Πάνω από 12.000 στρέμματα σπάνιου ελατοδάσους παραδόθηκαν στις φλόγες

Μια άνευ προηγουμένου οικολογική καταστροφή συντελείται στον Φενεό Κορινθίας, όπου η μεγάλη δασική πυρκαγιά που ξέσπασε στην περιοχή Λαύκα και αναζωπυρώθηκε τις τελευταίες ώρες, έχει κάψει πάνω από 12.000 στρέμματα – κυρίως πυκνό ελατοδάσος, χορτολιβαδικές και δασικές εκτάσεις.

Σύμφωνα με δορυφορικά δεδομένα πολύ υψηλής ανάλυσης από τον δορυφόρο WorldView-3, που πέρασε από την περιοχή το μεσημέρι της Τρίτης 23 Ιουλίου 2025, και σε ανάλυση του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών / meteo.gr, οι περιοχές Καστανιά, Λαύκα, Μοσιά και Καρτέρι έχουν πληγεί σοβαρά. Ο ευρωπαϊκός μηχανισμός Copernicus EMS κατέγραψε ήδη 11.450 στρέμματα καμένης γης μέχρι τις 12:23 της Τρίτης.

Ωστόσο, με βάση τα στοιχεία του συστήματος FIRMS της NASA, τα οποία καταγράφουν θερμικές ανωμαλίες και ενεργά πύρινα μέτωπα, η συνολική έκταση ξεπερνά ήδη τα 12.000 στρέμματα, καθώς η φωτιά κινείται απειλητικά προς το Μάτι Φενεού.

Τι σημαίνει η απώλεια ενός ελατοδάσους τέτοιας έκτασης

Τα ελατοδάση του Φενεού θεωρούνται από τα πιο σπάνια και πολύτιμα στην Πελοπόννησο, με πλούσια βιοποικιλότητα και κρίσιμο ρόλο στη ρύθμιση του μικροκλίματος της περιοχής. Ειδικότερα:

• Το έλατο (Abies cephalonica) είναι ένα ενδημικό είδος της Ελλάδας, που αναπτύσσεται σε υψόμετρα 700–1.900 μ και έχει εξαιρετικά αργή ανάπτυξη και δεν αναγεννάται εύκολα μετά από πυρκαγιά.
• Είναι μη-προσαρμοσμένο σε φωτιά  καθώς είναι μη ανθεκτικό και δεν έχει παχιό φλοιό.
  
• Οι σπόροι του έλατου διασπείρονται με τον άνεμο (ανεμοχαρής) από κοντινούς όρθιους πληθυσμούς και απαιτούν σκιερές και υγρές συνθήκες για να βλαστήσουν, κάτι που καθίσταται απίθανο σε καμένες εκτάσεις εκτεθειμένες στον ήλιο.

• Σε περιπτώσεις όπως αυτή, όπου έχει συντελεστεί ολική απώλεια βιομάζας, η φυσική αναγέννηση του δάσους θα χρειαστεί δεκαετίες ή και αιώνες, αν δεν υπάρξει ανθρώπινη παρέμβαση.

Στα καμένα ελατοδάση της Πάρνηθας (2007), παρατηρήθηκε ότι ηφυσική αναγέννηση εμφανίστηκε μόνο σταδιακά, μετά από 8–10 χρόνια και η πυκνότητα των φυταρίων μειώνεται εκθετικά με την απόσταση από τον σπόρο (≈ –0.0048 log(seedlings) = f(distance)). 

Τι σημαίνει αυτό για τον Φενεό