By 
Ανοιχτή επιστολή προς τον Δήμαρχο Σικυωνίων Σπύρο Σταματόπουλο
Από τη Μαρία Χρισταρά, πολίτη της Κορινθίας
Η πυρκαγιά στον Φενεό δεν άφησε πίσω της μόνο στάχτες.
Άφησε ανησυχία, θλίψη και βαθιά ανάγκη για ενσυναίσθηση και επανόρθωση.
Η Κορίνθια πολίτης Μαρία Χρισταρά, γνωστή για την ενεργή παρουσία της στα πολιτιστικά δρώμενα, δεν μιλά αυτή τη φορά ως θεσμικός φορέας (Πρόερος του Καλογεροπούλειου Ιδρύματος), αλλά ως πολίτης που πονά για τον τόπο της.
Με μια συγκινητική ανοιχτή επιστολή προς τον Δήμαρχο Σικυωνίων, Σπύρο Σταματόπουλο, εκφράζει την αγωνία, τη συμπαράσταση, αλλά και την προσδοκία να υπάρξει ουσιαστική συνέχεια μετά την καταστροφή.
Δημοσιεύουμε ολόκληρο το κείμενο όπως το υπογράφει η ίδια:
Εδώ και δύο ημέρες, η καρδιά της Ορεινής Κορινθίας φλέγεται.
Ο μοναδικός πνεύμονας που δρόσιζε, που έφερνε τις βροχές.
Αυτός που γέμιζε τη Λίμνη Στυμφαλία και τις υπόγειες δεξαμενές του Φενεού,
που πότιζε τον τόπο μας και τον κρατούσε ζωντανό , τώρα καίγεται.
Καίγεται η περιοχή που μας δίνει νερό.
Η ζωοδότρα γη που θρέφει εμάς και τα παιδιά μας.
Μαζί με τα δέντρα, χάθηκαν πουλιά και ζώα.
Ψυχές που δεν πρόλαβαν να σωθούν, που έγιναν σιωπή μέσα στις φλόγες.
Ένα κομμάτι του φυσικού κόσμου που συνυπήρχε μαζί μας,
έσβησε από τον χάρτη , και από τη μνήμη της γης.
Οι επιπτώσεις αυτής της πυρκαγιάς δεν είναι απλώς οικολογικές.
Είναι κοινωνικές, οικονομικές, υπαρξιακές.
Χάνουμε χώμα, νερό, μικροκλίμα, ισορροπία. Χάνουμε ρίζες.
Συμπάσχουμε βαθιά Ολοι οι κορίνθιοι ,ειμαστε διπλα με όσους δοκιμάζονται.
Με εκείνους που έχασαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους.
Με τους κατοίκους που μένουν πίσω με τη στάχτη και το μαύρο στο βλέμμα.
Είμαστε νοερά δίπλα τους.
Και ευγνώμονες σε όλους τους πυροσβέστες πεζούς και ιπτάμενους
που πάλεψαν, που παλεύουν, που θα παλέψουν ξανά.
Κύριε Δήμαρχε, κύριε Σταματόπουλε
σας απευθυνόμαστε με πόνο αλλά και με προσδοκία.
Έχετε τη δυνατότητα και την ευθύνη να σχεδιάσετε ουσιαστικές δράσεις.
Όχι μόνο για την ανακούφιση, αλλά για την πρόληψη.
Για να μη ζήσουμε ξανά αυτόν τον εφιάλτη.
Για να προστατευτεί ό,τι απέμεινε , και ό,τι μπορούμε να αναγεννήσουμε.
Η Ορεινή Κορινθία δεν είναι μια περιοχή στο χάρτη ειδικα για τους Κορίνθιους.
Είναι μέλος του σώματός μας.
Και η απώλειά της πονά σαν ακρωτηριασμός.
Μετά τον θρήνο, διεκδικήστε την αναγέννηση του τόπου και διαφυλάξτε ό,τι απέμεινε .
Αυτή η γη αξίζει να αναγεννηθεί για το καλό των μελλοντικών γενεών.
Μαρία Χρισταρά
Κορινθία πολίτης
Υ.Γ. Η κραυγή αυτής της κοπέλας, στο παρακάτω βίντεο, τα λέει όλα
“- Που θα τα πάτε Ελενη; – Δεν ξέρω θείε Κώστα…”
Comments