By 
Σε μια περίοδο αυξημένου κινδύνου πυρκαγιών, το Λουτράκι έχει ένα μεγάλο πλεονέκτημα και δεν είναι άλλο απο τους εθελοντές του. Ο Σύλλογος Εθελοντών Πυροπροστασίας Δασών Λουτρακίου–Περαχώρας είναι η ζωντανή απόδειξη ότι όταν η Πολιτεία δεν φτάνει, η κοινωνία των πολιτών μπορεί και πρέπει να πάρει πρωτοβουλίες.
Με καθημερινές περιπολίες, 7 πλήρως εξοπλισμένα οχήματα, χρήση drones με θερμικές κάμερες και μια στρατηγική επιτήρησης που καλύπτει περιοχές όπως ο Σχίνος, τα Πίσια, η Περαχώρα και η Ισθμία, οι εθελοντές του συλλόγου δρουν με αυτοθυσία και επαγγελματισμό.
Πολλοί από αυτούς έχουν μετατρέψει μέχρι και τα ιδιωτικά τους οχήματα για να βοηθήσουν. Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως αποτελούν πρότυπο πρόληψης και άμεσης αντίδρασης σε περίπτωση κινδύνου. Το ίδιο ισχύει και για τοn Σύλλογο Προστασίας του Δάσους οι Άγιοι Θεόδωροι και τον Σύλλογο Δασοπροστασίας Ανατολικής Κορινθίας Διγενής, που κάθε μέρα παλεύουν για να μην ζήσουμε ξανά τις τραγωδίες του παρελθόντος.
Ένας τόπος χωρίς πυροφυλάκια
Την ίδια στιγμή όμως, σε περιοχές όπως ο Σχίνος, η Πετρίτα και τα Πίσια, καταγράφεται τραγική εικόνα εγκατάλειψης. Κατεστραμμένα ή ανενεργά πυροφυλάκια, απουσία οργανωμένου σχεδίου πρόληψης, και άνθρωποι που αναγκάζονται να στηρίζονται σε εθελοντικούς μηχανισμούς για την ίδια τους την ασφάλεια.
Σύμφωνα με καταγγελίες, στο Σχίνο ο πυροφύλακας στεγάζεται προσωρινά σε γραφεία συλλόγου, ενώ στην Πετρίτα δεν υπάρχει καν πυροφύλακας, παρόλο που καλύπτει τεράστια περιοχή υψηλού κινδύνου. Την ίδια ώρα, η Πολιτική Προστασία και άλλοι αρμόδιοι φορείς τηρούν σιγή ιχθύος ή καλύτερα ας πούμε ασυρμάτου για να είμαστε στο θέμα.
Η Πυροσβεστική Υπηρεσία Περαχώρας, αξίζει να σημειωθεί πως αποτελεί επίσης ένα φωτεινό παράδειγμα ετοιμότητας και προσφοράς, παρά τα προβλήματα υποστελέχωσης και εξοπλισμού που αντιμετωπίζει. Οι άνδρες και οι γυναίκες της δίνουν καθημερινά τον καλύτερό τους εαυτό, και κανείς δεν μπορεί να τους το αμφισβητήσει.
Ωστόσο, όταν βασιζόμαστε στην αυταπάρνηση εθελοντών και πυροσβεστών για να καλύψουν τα κενά της Πολιτείας, έχουμε πρόβλημα. Οι δημόσιες υπηρεσίες οφείλουν να σχεδιάσουν, να οργανώσουν και να λειτουργήσουν με σοβαρότητα – όχι να ποντάρουν απλώς στο φιλότιμο.
Είναι εθελοντές όχι… αντικαταστάτες
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι. Οι εθελοντές δεν είναι εδώ για να υποκαταστήσουν τις κρατικές υπηρεσίες. Είναι σύμμαχοι, όχι αντικαταστάτες. Είναι ενίσχυση, όχι άλλοθι.
Το έργο των εθελοντών είναι πολύτιμο, αλλά δεν πρέπει να θεωρείται κανονικότητα. Το «ευχαριστώ» είναι το ελάχιστο. Το μέγιστο, είναι να ακολουθηθεί το παράδειγμά τους με σοβαρό σχεδιασμό, επένδυση, παρουσία και πολιτική ευθύνη.
Η πρόληψη δεν μπορεί να βασίζεται στην τύχη ή στην καλή διάθεση λίγων. Αλλά αν έχουμε κάπου να ελπίζουμε, είναι ακριβώς σε αυτούς τους «λίγους», που γίνονται πολλοί στις κρίσιμες στιγμές.
Comments