Airbnb 2025: Νέοι φόροι, παλιά προβλήματα και τα μέτρα της κυβέρνησης που πήγαν… κουβά

Ενώ τα ενοίκια στις πόλεις εκτοξεύονται, φοιτητές και οικογένειες ψάχνουν σπίτι χωρίς επιτυχία, η κυβέρνηση ετοιμάζει νέο «τέλος ιδιοκτησίας» έως και 600 ευρώ ανά ακίνητο Airbnb. Στόχος, λέει, είναι η «επιστροφή των ακινήτων στη μακροχρόνια μίσθωση».

Μόνο που αυτή η απόπειρα φαίνεται περισσότερο επικοινωνιακή παρά ουσιαστική. Γιατί; Επειδή έρχεται αργοπορημένα, με παραθυράκια, εξαιρέσεις, και κυρίως χωρίς κανένα πραγματικό αποτέλεσμα μέχρι σήμερα.

Δύο «ρυθμίσεις» – Μηδέν αντίκτυπος

Μέσα σε έναν μόλις χρόνο, η κυβέρνηση πέρασε δύο δέσμες μέτρων για τον περιορισμό των βραχυχρόνιων μισθώσεων. Περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων:

• Καθορισμό ζωνών όπου δεν επιτρέπονται νέες Airbnb,

• Νέους τεχνικούς ελέγχους για υφιστάμενα καταλύματα,

• Αύξηση στη φορολογία και στην εποπτεία των ιδιοκτητών.

Ωστόσο:

• Τα νέα μέτρα θα ισχύσουν από την 1η Οκτωβρίου 2025,

• Δεν επηρεάζουν καθόλου τα ήδη εγγεγραμμένα ακίνητα,

• Οι προσθήκες νέων καταλυμάτων συνεχίζονται ανεμπόδιστα.

Τα στατιστικά που «καίνε» την αφήγηση

Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση του ΙΝΣΕΤΕ, τα νούμερα της Airbnb για τον Μάιο του 2025 είναι σοκαριστικά:

• 236.000 καταλύματα πανελλαδικά (αύξηση +18.000 σε έναν χρόνο),

• Πάνω από 1 εκατομμύριο κλίνες, ήδη από τον Απρίλιο (το αντίστοιχο όριο το 2024 είχε επιτευχθεί τον Ιούλιο),

• Η πλατφόρμα προβλέπει 45% αύξηση των καταλυμάτων έως το τέλος του 2025 σε σχέση με το 2023.

Δηλαδή, ενώ η κυβέρνηση μιλά για περιορισμό, η αγορά εκτοξεύεται.

Γιατί δεν πιάνουν τα μέτρα

1. Οι ρυθμίσεις έχουν εξαιρέσεις – Όσα σπίτια ήταν ήδη στο Airbnb δεν θίγονται.

2. Οι νέοι κανόνες ισχύουν αργά – Η σεζόν του καλοκαιριού (και των φοιτητικών αναζητήσεων κατοικίας) είναι εκτός πλαισίου.

3. Οι ιδιοκτήτες προσαρμόζονται εύκολα – Με βοήθεια μηχανικών, νομικών και φοροτεχνικών, τα «παραθυράκια» του νόμου κάνουν τη διαφορά.

Το πιο οξύμωρο είναι πως οι ρυθμίσεις υποτίθεται πως στόχευαν στο να ανακουφίσουν τις φοιτητογειτονιές – περιοχές όπως το Κουκάκι, το Παγκράτι, η Ομόνοια, τα Εξάρχεια κ.ά. Κι όμως:

• Τα σπίτια εξαφανίζονται από τις μακροχρόνιες μισθώσεις,

• Οι τιμές παραμένουν στα ύψη (400-600€ για γκαρσονιέρα στο κέντρο),

• Οι ιδιοκτήτες επιλέγουν Airbnb με πολλαπλάσια κέρδη.

Μέτρα για το θεαθήναι;

Η πραγματικότητα είναι απλή: Όταν το Airbnb εκτοξεύτηκε την τελευταία δεκαετία, κανείς δεν αντέδρασε εγκαίρως. Τώρα που επιχειρείται ο περιορισμός του φαινομένου, τα μέτρα είναι ασθενικά, αργοπορημένα και γεμάτα “παραθυράκια”.

Είτε το κράτος δεν θέλει, είτε δεν μπορεί να συγκρουστεί με το νέο status quo των αστικών ακινήτων.

Το τέλος των έως 600€ ανά ακίνητο Airbnb που φέρεται να εξετάζεται, ενδέχεται να αποδειχθεί μια ακόμη απόπειρα εντυπωσιασμού. Όσο δεν αποδίδονται έσοδα σε ελέγχους, όσο η εποπτεία είναι διάτρητη, όσο δεν υπάρχει στρατηγική για κοινωνική κατοικία και μακροχρόνια ενοικίαση, όλα τα υπόλοιπα δεν πείθουν.

Η βραχυχρόνια μίσθωση δεν είναι από μόνη της το πρόβλημα. Είναι όμως το σύμπτωμα μιας αγοράς κατοικίας που λειτουργεί χωρίς κανόνες, χωρίς όρια και – κυρίως – χωρίς κοινωνική ευαισθησία. Κι αυτό, ούτε η φορολόγηση ούτε τα πρόστιμα θα το λύσουν από μόνα τους.

Το ερώτημα δεν είναι «αν πρέπει να υπάρχουν Airbnb».
Το ερώτημα είναι ποιος τελικά μπορεί να βρει σπίτι σε αυτή τη χώρα.