Έκρηξη αγανάκτησης για τις μπάρες στις παραλίες του Λουτρακίου – Προστασία ή πρόφαση για prive παραλίες;

Τεράστια συζήτηση και έντονες αντιδράσεις έχει προκαλέσει στους πολίτες του Λουτρακίου, της Κορινθίας και όχι μόνο η τοποθέτηση μπαρών σε δημοφιλείς παραλίες, όπως η Μυλοκοπή, η Στέρνα, η Σκαλωσιά και τα μικρά Στραβά, περιορίζοντας ή αποκλείοντας τελείως την πρόσβαση με οχήματα.

Αναρτήσεις που σιγά σιγά κατακλύζουν τα social αναφέρουν

«Είναι ντροπή που βάλατε μπάρες τόσο μακριά από τη Μυλοκοπή. Ο κόσμος ταλαιπωρείται απίστευτα! Ηλικιωμένοι άνθρωποι φτάνουν σχεδόν λιπόθυμοι, χωρίς να γνωρίζουν την απόσταση. Κάποιοι λίγοι όμως φαίνεται ότι έχουν κλειδιά και περνούν. Έγινε prive η παραλία;»

Mπάρες και λουκέτα χωρίς επαρκή ενημέρωση

Οι μπάρες, σύμφωνα με όσα καταγγέλλουν οι πολίτες, τοποθετήθηκαν αρκετά χιλιόμετρα πριν την παραλία, κάνοντας απαγορευτική την πρόσβαση ακόμα και για οχήματα 4×4.

Ειδικά για τη Μυλοκοπή, που είναι μία από τις πιο γνωστές και απομονωμένες παραλίες των Γερανείων, η τοποθέτηση της μπάρας έχει προκαλέσει απογοήτευση και αγανάκτηση, καθώς:

• Δεν υπάρχει καμία ενημερωτική πινακίδα για την απόσταση ή το βαθμό δυσκολίας της διαδρομής.

• Ηλικιωμένοι ή οικογένειες με παιδιά ξεκινούν να περπατήσουν χωρίς να ξέρουν τι τους περιμένει.

• Την ίδια στιγμή, κάποιοι φαίνεται να έχουν κλειδιά και πρόσβαση, γεγονός που γεννά υποψίες περί “εξαιρέσεων” για λίγους.

«Προστασία δασών» ή κάλυψη για ιδιωτικά συμφέροντα;

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Δασική Υπηρεσία είναι ο φορέας που προχώρησε στην τοποθέτηση των μπαρών, επικαλούμενη λόγους πρόληψης πυρκαγιάς και προστασίας του φυσικού περιβάλλοντος.

Όμως, αρκετοί πολίτες διερωτώνται:

«Αν ήθελαν να προστατέψουν το δάσος, γιατί δεν έβαλαν μπάρες προς το βουνό; Γιατί μόνο προς την παραλία;»

«Αν πιάσει φωτιά από πάνω, οι μπάρες μπορεί να αποβούν παγίδα – ποιος θα τις ξεκλειδώσει για να σωθεί ο κόσμος;»

Οι φωνές αγανάκτησης πληθαίνουν

Στην ηλεκτρισμένη συζήτηση, συμμετείχαν δεκάδες πολίτες και σχολιαστές:

• «Η παραλία έγινε prive»: Ορισμένοι καταγγέλλουν ότι οι μπάρες εξυπηρετούν όσους έχουν σπίτια ή “γνωριμίες”, αποκλείοντας τους υπόλοιπους.

• «Δεν τιμωρείς όλους για τα λάθη λίγων»: Οι ασυνείδητοι κατασκηνωτές ή οδηγοί δεν πρέπει να αποτελούν άλλοθι για συλλογικές ποινές.

• «Διαφημίζετε την παραλία αλλά την κλείνετε;»: Η αντίφαση της τουριστικής προβολής με την παράλληλη απαγόρευση πρόσβασης προκάλεσε ειρωνεία και οργή.

Τελικά, τίνος είναι οι παραλίες;

Η συζήτηση πλέον δεν αφορά μόνο την πρακτικότητα ή την ταλαιπωρία αλλά αγγίζει ζητήματα ισονομίας, δημόσιου χώρου, και προσβασιμότητας.

• Οι παραλίες είναι δημόσιο αγαθό και ανήκουν σε όλους.

• Η προστασία του περιβάλλοντος δεν μπορεί να είναι άλλοθι για αποκλεισμούς.

• Αν υπάρχουν κίνδυνοι, πρέπει να υπάρχουν ενημερωτικές πινακίδες, καλύτερη διαχείριση και στοχευμένα μέτρα – όχι απλός αποκλεισμός.

Η τοποθέτηση των μπαρών ίσως να ξεκίνησε με αγαθές προθέσεις. Όμως o τρόπος εφαρμογής δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα από όσα λύνει. Η απουσία διαλόγου με τους πολίτες, η έλλειψη ενημέρωσης, και οι ενδείξεις επιλεκτικής πρόσβασης, δυναμιτίζουν το κλίμα.

Είναι ανάγκη οι αρμόδιες αρχές (Δασική Υπηρεσία, Δήμος, Περιφέρεια) να δώσουν εξηγήσεις με διαφάνεια, να επανεξετάσουν τα σημεία τοποθέτησης και να διασφαλίσουν ότι δεν υπάρχουν εξαιρέσεις για λίγους εις βάρος των πολλών.

Η πρόσβαση στη φύση δεν είναι προνόμιο. Είναι δικαίωμα.

Όταν η προστασία γίνεται απαγόρευση και η ισότητα αντικαθίσταται από “κλειδιά”, τότε κάτι δεν πάει καλά… Ας το διορθώσουμε, όσο είναι νωρίς.