Δεν είναι μόνο στην Κορινθία που το καλοκαίρι και κυρίως τον Αύγουστο, αναστενάζουν οι σούβλες και τα κάρβουνα μαζί με τα καλοψημένα και πεντανόστιμα γουρουνάκια έτοιμα να χορτάσουν το μάτι και το στομάχι μας. Αυτό το έθιμο το συναντάς σχεδόν σε όλη την Πελοπόννησο, με την Μεσσηνία να κρατάει γερά τα ηνία.
Η ιστορία της αρχίζει την εποχή της τουρκοκρατίας. Σε κάθε γιορτή οι Τούρκοι έπεφταν με τα μούτρα στα ψητά αρνιά καθώς μουσουλμάνοι το χοιρινό ούτε να το δουν. Έτσι οι Έλληνες καθιέρωσαν το ψήσιμο του γουρουνόπουλου. Οι Τούρκοι ούτε που να το μυρίσουν οπότε εξαφανίζονταν και άφηναν στην ησυχία τους τους καπεταναίους να τρώνε και να πίνουν καταστρώνοντας τα σχέδια μάχης.
Τα χρόνια πέρασαν και το ψητό γουρνόπουλο έγινε από τα πιο must καλοκαιρινά φαγητά από άκρη σε άκρη. Με την τιμητική του σε γιορτές και πανηγύρια όπου όλοι περιμένουν ευλαβικά στην ουρά να πάρουν το κομμάτι τους. Η μανιάρα (μπαλτάς) πέφτει με δύναμη στον ξύλινο πάγκο κάνοντας την τραγανή πετσούλα να εκτοξεύεται δεξιά και αριστερά . Οι έμπειροι κρατούν ασφαλή απόσταση, οι υπόλοιποι αποκτούν «κουμπάρες».
Στο πανηγύρι , στο μπαλκόνι, στην αυλή , στην παραλία … όπου και να επιλέξεις να απολαύσεις την γουρνοπούλα σου , ρίξε μπόλικο αλατοπίπερο και φρόντισε να υπάρχει άφθονη μπύρα και καλή παρέα!
Comments