Έντονη συζήτηση έχει προκαλέσει η πρόσφατη ανάρτηση του Αντιδημάρχου Καθαριότητας και Περιβάλλοντος του Δήμου Λουτρακίου – Περαχώρας – Αγίων Θεοδώρων, κ. Αθανάσιου Μουζάκη, σχετικά με τις εργασίες αποκατάστασης που πραγματοποιήθηκαν στο Πάρκο Δεξαμενής, μετά την πτώση δεκάδων πεύκων λόγω των ισχυρών ανέμων που έπληξαν την περιοχή.
Σύμφωνα με την επίσημη ανάρτηση, πάνω από 16 πεύκα κατέρρευσαν εντός του πάρκου και υπηρεσίες του Δήμου, με τη συνδρομή του Εθελοντικού Συλλόγου Πυροπροστασίας Δασών Λουτρακίου – Περαχώρας, προχώρησαν σε κοπή και απομάκρυνση των πεσμένων δέντρων, με στόχο την επαναφορά της ασφάλειας του χώρου και την πρόληψη ατυχημάτων.
Η ανάρτηση του Αντιδημάρχου συνοδεύτηκε από αντιδράσεις πολιτών στα κοινωνικά δίκτυα, οι οποίοι εξέφρασαν ερωτήματα για το χρονικό και θεσμικό πλαίσιο των παρεμβάσεων:
-
Γιατί οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν εντός της αντιπυρικής περιόδου, κατά την οποία ακόμα και η χρήση αλυσοπρίονων υπόκειται σε περιορισμούς;
-
Υπήρξε επίσημη άδεια από τη Δασική Υπηρεσία και σχέδιο ασφαλείας;
-
Αφορούσαν οι εργασίες μόνο πεσμένα δέντρα ή έγιναν και προληπτικές κοπές;
-
Θα υπάρξει αναδάσωση ή άλλου είδους περιβαλλοντική αποκατάσταση για τα χαμένα δέντρα;
Παράλληλα, διατυπώθηκε η άποψη ότι η δημόσια παρουσίαση των παρεμβάσεων θα έπρεπε να είναι πιο τεκμηριωμένη, με τεχνικά στοιχεία και έγκυρες γνωμοδοτήσεις, ώστε να αποφεύγονται παρεξηγήσεις ή αμφισβητήσεις.
Αρκετοί παρατηρητές σημείωσαν πως η τοπική διοίκηση θα μπορούσε να επικοινωνήσει πληρέστερα τις εργασίες, ειδικά όταν αυτές σχετίζονται με δημόσιο χώρο και περιβαλλοντική ευαισθησία. Η προστασία του εθελοντισμού, η διαφάνεια ενεργειών και η ενημέρωση των πολιτών αναδείχθηκαν ως κρίσιμα ζητήματα στην ευρύτερη συζήτηση.
Η συζήτηση που έχει ανοίξει μετά τις παρεμβάσεις στο Πάρκο Δεξαμενής τονίζει τη σημασία της πρόληψης, της διαφάνειας και της έγκυρης ενημέρωσης, ειδικά όταν πρόκειται για ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον και τη δημόσια ασφάλεια.
Η ουσία παραμένει πως οι εργασίες πραγματοποιήθηκαν, έστω και χωρίς την επικοινωνιακή συνοδεία που θα μπορούσε να προλάβει τις αντιδράσεις. Η πραγματική αξία τους, όπως συχνά συμβαίνει με τις παρεμβάσεις πρόληψης, ενδέχεται να μην φανεί ποτέ – γιατί πιθανώς απέτρεψαν έναν τραυματισμό ή ακόμη και μια τραγωδία.
Το περιστατικό ωστόσο αναδεικνύει ένα ευρύτερο ερώτημα για την εποχή μας: πώς τελικά αξιολογούνται οι τοπικές αρχές – με βάση τα έργα τους ή με βάση την επικοινωνιακή τους διαχείριση; Η απάντηση, μάλλον, ανήκει στην κοινωνία.
Comments