By 
Η εικόνα εν ενεργεία δημοτικού συμβούλου του Δήμου Κορινθίων να εισέρχεται στο σπίτι του Big Brother δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη ούτε να θεωρηθεί ατομική του επιλογή χωρίς συνέπειες.
Ο αιρετός δεν είναι απλώς ένας πολίτης. Είναι εκπρόσωπος της κοινωνίας. Κουβαλά μαζί του την τιμή, τις ανάγκες και τις ελπίδες των συμπολιτών του. Δεν έχει την πολυτέλεια να μετατρέπει την εμπιστοσύνη που του δόθηκε σε εργαλείο τηλεοπτικής αυτοπροβολής.
Το να δηλώνει συνεχώς «είμαι δημοτικός σύμβουλος» μέσα σε ένα ριάλιτι χαμηλότατης στάθμης, δεν είναι καύχημα· είναι ευτελισμός.
Σε μια εποχή που η πολιτική και οι θεσμοί βρίσκονται σε βαθιά κρίση αξιοπιστίας, τέτοιες συμπεριφορές υπονομεύουν κάθε προσπάθεια σοβαρότητας, ενισχύουν τη γενικευμένη απαξίωση και θολώνουν ακόμα περισσότερο τη διαχωριστική γραμμή μεταξύ δημόσιου λειτουργού και τηλεοπτικού «παίκτη».
Το μήνυμα που στέλνουν τέτοιες κινήσεις είναι σαφές και απογοητευτικό: «Η πολιτική είναι για το θεαθήναι, όχι για την προσφορά.»
Όσοι θεωρούν ότι πρόκειται για «προσωπική επιλογή» κάνουν λάθος.
Όταν κατέχεις δημόσιο αξίωμα, κάθε πράξη σου έχει δημόσια διάσταση και πολιτικό αντίκτυπο. Η επιλογή να εγκαταλείψεις τον θεσμικό σου ρόλο για να κυνηγήσεις λίγη προβολή σε ένα ριάλιτι, είναι επιλογή που προσβάλλει όχι μόνο τον ίδιο τον εαυτό σου, αλλά και τους πολίτες που σε εξέλεξαν και το θεσμό που εκπροσωπείς.
Πέρα από την προσωπική ευθύνη, το ζήτημα είναι ευρύτερο:
Πόσο ακόμα μπορεί να αντέξει η κοινωνία μας την υποβάθμιση της πολιτικής ζωής σε θέαμα;
Πόσο ακόμα θα θεωρούμε «αθώες» ή «ανώδυνες» τέτοιες πράξεις, όταν υπονομεύουν βαθιά την έννοια της προσφοράς και του καθήκοντος;
Οι πολίτες έχουν δικαίωμα να απαιτούν σοβαρότητα, υπευθυνότητα και ήθος από τους εκπροσώπους τους.
Και οι αιρετοί έχουν χρέος να σέβονται τον ρόλο που επέλεξαν να αναλάβουν.
Αλλιώς, ας αφήσουν τις θέσεις τους σε εκείνους που αντιλαμβάνονται ότι η πολιτική δεν είναι ριάλιτι. Είναι ευθύνη.
Μια ευθύνη που δεν κλείνεται σε σπίτια με κάμερες, αλλά δίνεται καθημερινά, στο φως της κοινωνίας.
Comments