Τις τελευταίες ημέρες στην Κόρινθο έχει προκληθεί μεγάλος ντόρος γύρω από τη σχεδιαζόμενη μονάδα «παραγωγής» λιπασμάτων κοντά στο Πεδίο Βολής Κορίνθου.
Τα ερωτήματα που προκύπτουν από τις δημόσιες συζητήσεις είναι πολλά:
- Θα κάνει όντως παραγωγή ή θα κάνει μεταποίηση;
- Είναι όντως κάτι καινούργιο και επικίνδυνο στην Κορινθία;
- Θα κάνει κακό στο περιβάλλον;
- Γιατί υπάρχει τόση σύγχυση;
Ας τα δούμε όλα ένα-ένα αναλυτικά:
🔹Θα κάνει όντως παραγωγή ή μεταποίηση;
Σύμφωνα με αρμόδιες πηγές, η ελληνική νομοθεσία (Υπουργική Απόφαση 50424/2025 (ΦΕΚ Β’ 1074/10.03.2025) χαρακτηρίζει «παραγωγική μονάδα» κάθε εγκατάσταση που μεταποιεί λιπάσματα – δηλαδή τα αναμειγνύει, τα επανασυσκευάζει και τα διανέμει με δική της ετικέτα. Ο φορέας θεωρείται «παραγωγός» και φέρει πλήρη ευθύνη για την ποιότητα και ασφάλεια του τελικού προϊόντος.
Αυτός είναι και ο λόγος που τέτοιες μονάδες χαρακτηρίζονται «παραγωγικές», παρότι δεν παράγουν λιπάσματα από πρώτες ύλες.
Μπορείτε να διαβάσετε την Υπουργική Απόφαση εδώ.
Αξίζει να σημειωθεί ότι στην Ελλάδα υπάρχει ΜΟΝΟ ΜΙΑ μονάδα πλήρους χημικής παραγωγής λιπασμάτων, στη Βόρεια Ελλάδα, η οποία καλύπτει πολύ μικρό ποσοστό της εγχώριας κατανάλωσης.
🔹Είναι όντως κάτι καινούργιο στην Κορινθία;
Με τις τόσες φωνές και κουβέντες στην τοπική κοινωνία έχει σχηματιστεί η εντύπωση ότι πρόκειται για κάτι «ξαφνικό και απειλητικό». Όμως, αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Στην Κόρινθο ήδη λειτουργούν δύο αντίστοιχες μονάδες, πολύ κοντά στον αστικό ιστό – και μάλιστα, χωρίς να προκαλούν κάποια αντίδραση, αφού αντιμετωπίζονται ως τυπικές, καθημερινές βιοτεχνικές εγκαταστάσεις.
🔹Περιβαλλοντικοί όροι – Τι ισχύει πραγματικά
Όπως συμβαίνει με κάθε βιομηχανική δραστηριότητα, υπάρχουν συγκεκριμένες περιβαλλοντικές υποχρεώσεις και έλεγχοι. Σχετικά με τη μονάδα στα Εξαμίλια, έχει ακουστεί μέχρι και το επιχείρημα για επικινδυνότητα λόγω του αγωγού φυσικού αερίου, χωρίς όμως τεκμηρίωση.
Η πραγματική αλήθεια είναι πως η συγκεκριμένη μονάδα καλείται να τηρήσει όρους πολύ πιο ελαφριούς από αυτούς που προβλέπονται για εργοστάσια πλήρους παραγωγής.
Όσον αφορά τους περιβαλλοντικούς όρους που επιβάλλει η ίδια Υπουργική Απόφαση εστιάζουν κυρίως στα εξής:
⏺ Κατάλληλη αποθήκευση των λιπασμάτων, σε στεγασμένους και αδιαπέραστους χώρους, με βάση το γεγονός ότι πρόκειται για υλικά που δεν πρέπει να εκτίθενται στη βροχή και στον ήλιο, όχι μόνο για περιβαλλοντικούς λόγους, αλλά και για λόγους προστασίας του προϊόντος.
♻️ Υποχρεωτική ανακύκλωση των σακιών που χρησιμοποιούνται στη συσκευασία, βάσει του ειδικού πλαισίου που ισχύει για τα γεωργικά προϊόντα.
❗ Προβλέψεις για αποφυγή ρύπανσης του εδάφους ή διαρροής στον υδροφόρο ορίζοντα, που ικανοποιούνται εφόσον υπάρχει τσιμεντοστρωμένος χώρος, στεγασμένος και με σύστημα συλλογής στραγγισμάτων.
Μάλιστα ακόμα και να μην υπηργάν οι περιβαλλοντικοί όροι, όπως μας ανέφεραν ειδικοί του χώρου
«Καμία σοβαρή μονάδα δεν αφήνει τα λιπάσματα εκτεθειμένα στο νερό ή στον ήλιο διότι κάτι τέτοιο θα σήμαινε τεράστια οικονομική ζημιά».
Για περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τη νομοθεσία δείτε την επίσημη δημοσίευση της Υπουργικής Απόφασης 50424/2025 στο ΦΕΚ Β’ 1074/10.03.2025.
🔹Γιατί υπάρχει τόση σύγχυση;
Πιθανότατα η τόση σύγχυση φαίνεται να προέρχεται από την ασάφεια στον δημόσιο διάλογο. Η λέξη «παραγωγή» στη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) έχει νομική έννοια: δεν σημαίνει ότι η μονάδα θα φτιάχνει λιπάσματα από το μηδέν, αλλά ότι ο φορέας έχει την ευθύνη για το τελικό προϊόν.
Έτσι, η εντύπωση ότι έρχεται ένα «βαρύ χημικό εργοστάσιο» είναι λανθασμένη. Δεν προβλέπονται καμίνια, χημικές επεξεργασίες ή εργοστάσιο πρώτων υλών.
Αυτός είναι και ο λόγος που το κοινό, εύλογα, μπέρδεψε την κατάσταση.
Παρά τις αντιδράσεις, τα νέα δεδομένα δείχνουν ότι η μονάδα δεν ανήκει στην κατηγορία της βαριάς βιομηχανίας. Η συνεδρίαση της Περιφέρειας στις 25 Απριλίου παραμένει καθοριστική, καθώς εκεί θα κριθεί επίσημα η γνωμοδότηση επί της ΜΠΕ.
Αυτή η υπόθεση φέρνει στην επιφάνεια την ανάγκη για τεκμηριωμένη ενημέρωση, διαφάνεια στη διαδικασία και ρεαλισμό στις τοπικές αντιδράσεις.
Νομοθετικό Πλαίσιο για μονάδες λιπασμάτων στην Ελλάδα
Στην Ελλάδα οι βασικές διατάξεις που διέπουν τον κλάδο είναι:
-
Νόμος 1565/1985, όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 4235/2014 . Αυτός ορίζει τις προϋποθέσεις για την παραγωγή, εμπορία και έλεγχο των λιπασμάτων.Anaconda
-
Νόμος 2326/1995, που καθορίζει τις άδειες λειτουργίας και τις κυρώσεις για παραβάσεις .
-
Η Κοινή Υπουργική Απόφαση 2172/304447/2020, η οποία εναρμονίζει την ελληνική νομοθεσία με τον Κανονισμό (ΕΕ) 2019/1009 για τα προϊόντα λίπανσης της ΕΕ .E-Nomothesia
-
Η Υπουργική Απόφαση 50424/2025 (ΦΕΚ Β’ 1074/2025), που αποτελεί το νέο εθνικό νομοθετικό πλαίσιο για την κυκλοφορία λιπασμάτων και προϊόντων θρέψης .spel.gr
Υ.Γ. Η δημοσιογραφική ομάδα του sfedona.gr δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τη σχεδιαζόμενη ή μελλοντική επένδυση. Το παρόν άρθρο έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και μοναδικό του στόχο την τεκμηριωμένη αποκατάσταση της αλήθειας, απέναντι σε φαινόμενα παραπληροφόρησης της κοινής γνώμης.
Comments