By 
Η 6η Δεκεμβρίου 2008 έχει γραφτεί ανεξίτηλα στη συλλογική μνήμη της Ελλάδας ως ημέρα θρήνου και εξέγερσης ενάντια στην αστυνομική βία. Η δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα, στους δρόμους των Εξαρχείων, αποτέλεσε τη σπίθα που άναψε ένα κύμα διαμαρτυριών και εξεγέρσεων στη μεταπολιτευτική Ελλάδα.
Το χρονικό της δολοφονίας
Το μοιραίο βράδυ, μια φραστική αντιπαράθεση μεταξύ του μαθητή και των φίλων του με τους ειδικούς φρουρούς Επαμεινώνδα Κορκονέα (37 ετών) και Βασίλη Σαραλιώτη (31 ετών) εξελίχθηκε σε τραγωδία. Ο Κορκονέας, πυροβόλησε ευθέως, με τη σφαίρα να διαπερνά την καρδιά του Αλέξη. Η εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από τον ειδικό φρουρό Επαμεινώνδα Κορκονέα αποτέλεσε την αφορμή για τη μεγαλύτερη και πιο εκτεταμένη εξέγερση στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης.
Το τραγικό αυτό γεγονός υπήρξε η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι μιας κοινωνίας ήδη πιεσμένης από το πρώτο πακέτο στήριξης των τραπεζών από την κυβέρνηση Καραμανλή, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, την εμπορευματοποίηση των δημόσιων και ελεύθερων χώρων, καθώς και την κυριαρχία μιας καταναλωτικής κουλτούρας που χαρακτηρίζει τα χρόνια της οικονομικής ευμάρειας.
Η οργή και η αγανάκτηση ξέφυγαν από τα όρια του ελέγχου των δυνάμεων καταστολής, με τις διαδηλώσεις και τα επεισόδια να αποκτούν πρωτοφανή ένταση. Η κατάσταση έφτασε σε τέτοιο σημείο που υπήρξαν εισηγήσεις στην τότε κυβέρνηση για κινητοποίηση του στρατού – ένα σενάριο που απορρίφθηκε, καθώς αντιμετώπισε την αντίσταση φαντάρων από δεκάδες στρατόπεδα της χώρας, οι οποίοι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν σε ενέργειες καταστολής κατά πολιτών.
Η δίκη και οι ποινές
Η δίκη των Κορκονέα και Σαραλιώτη ξεκίνησε το 2010, με τον πρώτο να καταδικάζεται σε ισόβια για ανθρωποκτονία με άμεσο δόλο και τον δεύτερο σε 10ετή κάθειρξη για συνέργεια. Ωστόσο, τα γεγονότα που ακολούθησαν, όπως η αναστολή της ποινής του Σαραλιώτη και η μετέπειτα αποφυλάκιση του Κορκονέα, πυροδότησαν νέο κύμα αντιδράσεων, ενισχύοντας την αίσθηση ατιμωρησίας.
Από τον Γρηγορόπουλο στην πρόσφατη κακοποίηση
Δεκαέξι χρόνια μετά, η ΕΛ.ΑΣ. συνεχίζει να αντιμετωπίζει κατηγορίες για ελλιπή εποπτεία, διαφθορά και ακαταλληλότητα του προσωπικού της. Πρόσφατα, η υπόθεση αστυνομικού που κακοποιούσε τη σύζυγό του και τα παιδιά του αναδεικνύει την ανάγκη για ουσιαστική αναμόρφωση του Σώματος.
Ο επίτιμος Πρόεδρος των Αστυνομικών Υπαλλήλων Νοτιοανατολικής Αττικής, Γιώργος Καλλιακμάνης, τόνισε πως «το 60% των αστυνομικών δεν πρέπει να οπλοφορεί», επισημαίνοντας σοβαρά ζητήματα ψυχικής υγείας μεταξύ των μελών της ΕΛ.ΑΣ. Οι δηλώσεις του, που βασίζονται σε εκτιμήσεις ψυχιάτρων, υπογραμμίζουν την ανεπάρκεια του συστήματος αξιολόγησης και την ανάγκη θεσμικών παρεμβάσεων.
Η παραδοχή του συνδικαλιστή της ΕΛ.ΑΣ., Σταύρου Μπαλάσκα, ότι οι αρχές γνώριζαν για τον αστυνομικό που είχε σχέσεις με τη νύχτα αλλά παρέμειναν αδρανείς, προκαλεί απογοήτευση και οργή. «Ήταν ένας άνθρωπος που δεν τον ακουμπούσε τίποτα», δήλωσε χαρακτηριστικά, σκιαγραφώντας μια εικόνα συστημικής ανεπάρκειας και έλλειψης λογοδοσίας.
Δεκαέξι χρόνια μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, η ανάγκη για μια βαθιά, διαρθρωτική αλλαγή στην Ελληνική Αστυνομία παραμένει επιτακτική.
Ο εκσυγχρονισμός, η αξιολόγηση και η αυστηρή εποπτεία δεν είναι μόνο αναγκαία, αλλά και καθοριστικά για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης της κοινωνίας.
Comments