Υπάρχει Αστυνομία στην Κορινθία – Απλά δεν επαρκεί…

Το πρόσφατο ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ για τον διαρρήκτη που εισβάλλει σε σπίτια και εξοχικά στην Κορινθία έφερε στο προσκήνιο ένα διαχρονικό πρόβλημα: την επάρκεια της αστυνόμευσης στον νομό. Το ζήτημα δεν είναι αν υπάρχει Αστυνομία στην Κορινθία, αλλά αν επαρκεί. Έχει το αναγκαίο προσωπικό και μέσα για να καλύψει τις ανάγκες της περιοχής;

Ένας Νομός με Ιδιαίτερες Ανάγκες

Η Κορινθία είναι γεωγραφικά και κοινωνικά  μια πολύπλοκη περιοχή. Βρίσκεται ανάμεσα στην πρωτεύουσα και την υπόλοιπη Πελοπόννησο, με πυκνό οδικό δίκτυο, τουριστικές ζώνες, αλλά και «προβληματικά» σημεία όπως οι μεγάλοι καταυλισμοί στα Εξαμίλια και το Ζευγολατιό, η δομή του ΠΡΟΚΕΚΑ και το σωφρονιστικό κατάστημα Κορίνθου.

Η αστυνομία καλείται να ανταπεξέλθει σε ποικίλα περιστατικά από τροχαία και μικροεγκλήματα μέχρι σοβαρές υποθέσεις που απαιτούν ενισχυμένη παρουσία και πόρους. Όμως, τα διαθέσιμα μέσα και η ανθρώπινη δύναμη φαίνεται να μην επαρκούν.

Παρά την ενίσχυση των υποδομών με νέα οχήματα και την πρόσληψη αστυνομικών τα τελευταία χρόνια, το αίσθημα ασφάλειας των πολιτών παραμένει μειωμένο. Ο λόγος είναι απλός: το ανθρώπινο δυναμικό παραμένει ελλιπές.

Μεγάλο μέρος της αστυνομικής δύναμης παραμένει δεσμευμένο στη φύλαξη επισήμων (παρά τις σχετικές δηλώσεις του πρωθυπουργού) και στη λειτουργία του ΠΡΟΚΕΚΑ (παρά την πρόσληψη συνοριοφυλάκων), αφήνοντας ελάχιστα διαθέσιμους για περιπολίες. Χαρακτηριστικές είναι οι καταγγελίες πολιτών που, καλώντας το 100, ακούνε την απίστευτη φράση: «Η κλήση σας είναι σε αναμονή».

Αυτή η έλλειψη προσωπικού έχει άμεσο αντίκτυπο ακόμη και σε απλά περιστατικά. Πρόσφατα, ένας αλλοδαπός αλβανικής καταγωγής προσήχθη έπειτα από τυχαίο αστυνομικό έλεγχο διότι μετά την επικοινωνία των αστυνομικών με το κέντρο φάνηκε να υπάρχει πρόβλημα με την άδεια παραμονής του. Κατά την έρευνα της Ασφάλειας αποδείχθηκε ότι η άδεια ανήκε στον παππού του – κάτι που θα μπορούσε να είχε διαπιστωθεί άμεσα, αν το κέντρο είχε τον χρόνο να ελέγξει την ημερομηνία γέννησης,  ωστόσο, οι αστυνομικοί του κέντρου έπρεπε να ανταποκριθούν και σε άλλα επείγοντα περιστατικά.

Αν και η υπόθεση έληξε με λίγη ταλαιπωρία και κάποια νεύρα, εύλογα προκύπτει το ερώτημα: η επόμενη περίπτωση μήπως εξελιχθεί πιο περίπλοκα ή ακόμα και επικίνδυνα;

Οι Παθογένειες και τα Διλήμματα

Το περιστατικό με τον διαρρήκτη στην Ανατολική Κορινθία ανέδειξε αυτές τις αδυναμίες. Η Αστυνομική Διεύθυνση Κορινθίας βρέθηκε αντιμέτωπη με μια δύσκολη νομική κατάσταση, αφού δεν μπορούσε να εισέλθει σε σπίτι όπου είχε βρει καταφύγιο ο δράστης, χωρίς εισαγγελική εντολή. Παρότι ο συνδικαλιστής Σταύρος Μπαλάσκας τόνισε ότι θα μπορούσαν να επικαλεστούν «κατάσταση έκτακτης ανάγκης», νομικοί του νομού εξήγησαν πως αυτό θα έθετε τους αστυνομικούς σε νομικό κίνδυνο.

Αυτό το περιστατικό αποδεικνύει ότι, πέρα από την έλλειψη προσωπικού, οι αστυνομικοί βρίσκονται αντιμέτωποι με ασαφή όρια δράσης. Όταν, μάλιστα, οι πολίτες νιώθουν ανασφαλείς, καλλιεργείται ένα επικίνδυνο κλίμα που τους ενθαρρύνει να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους. Όμως, όπως έχουμε γράψει και παλιότερα, η αυτοδικία μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις, με σοβαρές νομικές και ηθικές συνέπειες.

Υπάρχουν Λύσεις;

Η Κορινθία χρειάζεται επείγουσα ενίσχυση της αστυνόμευσης και της ασφάλειας, με:

1. Αύξηση του προσωπικού στις τοπικές υπηρεσίες, ώστε να καλύπτονται οι βασικές ανάγκες περιπολιών και παρέμβασης.
2. Αναδιάταξη των δυνάμεων: Οι αστυνομικοί που απασχολούνται σε άλλες υπηρεσίες (π.χ., φύλαξη επισήμων) πρέπει να αποδεσμευτούν και να επιστρέψουν στις περιπολίες.
3. Αναβάθμιση εξοπλισμού και υποδομών, ώστε να εξοικονομείται πολύτιμος χρόνος σε κρίσιμες στιγμές.
4. Εκπαίδευση των αστυνομικών για την αντιμετώπιση ειδικών καταστάσεων με έμφαση στη νομική τους προστασία.

Στην πυροσβεστική, οι εθελοντές παίζουν σημαντικό ρόλο, γεφυρώνοντας κενά στις υπηρεσίες. Στην αστυνόμευση, όμως, δεν υπάρχουν εθελοντές – ούτε θα έπρεπε αφού η διαχείριση της δημόσιας ασφάλειας είναι καθήκον του κράτους, και η μετατόπιση της ευθύνης στους πολίτες δεν είναι λύση.

Η Κορινθία, με τη στρατηγική της θέση και τα πολλαπλά προβλήματα, απαιτεί μεγαλύτερη προσοχή από τις αρμόδιες αρχές. Το να στοχοποιούνται οι αστυνομικοί για τις αδυναμίες του συστήματος ή να ενθαρρύνονται οι πολίτες σε αυτοδικία είναι επικίνδυνο και ανεύθυνο. Αντίθετα, χρειάζονται σοβαρές παρεμβάσεις για να διασφαλιστεί ότι οι κάτοικοι θα αισθάνονται ασφαλείς, χωρίς να αναγκάζονται να πάρουν τον νόμο στα χέρια τους.