By Ποιος από εμάς δεν ένιωσε ρίγος ακούγοντας τον πρωθυπουργό του γειτονικού κρατιδίου να μιλά στις Πρέσπες για Έλληνες και Μακεδόνες μειδιώντος του δικού μας πρωθυπουργού; Ποιος δεν συγκλονίστηκε ακούγοντας τους γείτονές μας να μιλούν για μακεδονικό στρατό και να βλέπουν το αστέρι της Βεργίνας στο πέτο των στολών τους ως εθνόσημό τους;
Της Γιώτας Μπάγκα
Ένα μεγάλο ποσοστό Ελλήνων θεωρούν την συμφωνία των Πρεσπών επαίσχυντη. Αυτό το μεγάλο ποσοστό κατασυκοφαντήθηκε από τους κυβερνητικούς ως ακροδεξιό και φασιστικό. Αναρωτιέμαι ποιος πραγματικά πιστεύει ότι περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες είναι ακροδεξιοί και φασίστες. Και αν ισχύει αυτό, τότε πως βρισκόμαστε με κυβέρνηση πρώτης φοράς αριστερά; Εκτός κι αν κάποιοι από τους αποκαλούμενους σήμερα φασίστες ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές. Οπότε σ΄ αυτήν την περίπτωση πως μπορούμε να χαρακτηρίσουμε ένα κόμμα που το ψηφίζουν και φασίστες;
Βέβαια, αυτή είναι η τεχνική των κυβερνώντων: όσοι διαφωνούν μαζί τους, είναι ακραίοι, φασίστες, ακροδεξιοί. Αυτή η τεχνική δεν είναι πρώτη φορά που χρησιμοποιείται. Τα πάσης φύσεως καθεστώτα ανά τους αιώνες χρησιμοποιούν τη γλώσσα ως εργαλείο διαμόρφωσης γνώμης, ενοχοποίησης των αντιπάλων και εξουδετέρωσης τους. Έτσι, όποιος δεν είναι Συριζαίος είναι φασίστας ή ο πατριωτισμός γι αυτούς δεν είναι παρά εθνικισμός. Και τα καθεστώτα πάντα βρίσκουν τον τρόπο να επιβάλλονται. Έστω για λίγο. Και το κατορθώνουν, γιατί οι τεχνικές τους αποφέρουν καρπούς. Ο Σύριζα προσπαθεί να ακυρώσει τα συλλαλητήρια κατασυκοφαντώντας τους ανθρώπους που συμμετέχουν για να εμποδίσει τη συμμετοχή άλλων. Έτσι, σε μια χώρα που κυριαρχεί το παράλογο, υπάρχουν καλά συλλαλητήρια, όταν εκπορεύονται από το Σύριζα και κακά, όταν ξεκινούν από άλλες δυνάμεις της κοινωνίας (πχ Εκκλησία ή αυθόρμητα από απλούς ανθρώπους). Υπάρχουν καλές παρελάσεις όπως το pride και κακές (τις οποίες θα καταργούσαν) όπως οι παρελάσεις των εθνικών εορτών.
Όπως και να έχει ο διχαστικός λόγος που χρησιμοποιούν οι κυβερνητικοί είναι επικίνδυνος και επιβλαβής για τα εθνικά συμφέροντα, καθώς ενεργοποιεί εμφυλιοπολεμικά αντανακλαστικά. Σε αυτά όλα επένδυσε λοιπόν ο Σύριζα για να ενοχοποιήσει ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού και να διαχύσει φόβο στους πολίτες μήπως χαρακτηριστούν ακραίοι, εμποδίζοντας τους να συμμετέχουν σε συλλαλητήρια.
Αν στα παραπάνω προσθέσουμε αυτούς που για προσωπικά οφέλη «καπελώνουν» τα συλλαλητήρια ακυρώνοντας τη δυναμική τους, και τους πάσης φύσεως γραφικούς, θα καταλάβουμε πως χειραγωγείται η συμμετοχή ή μη των πολιτών σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας.
Αυτά έχουν σημασία για όσους διοργανώνουν ένα συλλαλητήριο. Στόχος θα πρέπει να είναι η κινητοποίηση των υγιών δυνάμεων της κοινωνίας και ο αποκλεισμός των ακραίων και των καπηλευτών. Γιατί στην πραγματικότητα, όπως είδαμε και στο συλλαλητήριο που πραγματοποιήθηκε στην Κόρινθο την περασμένη Παρασκευή ο πατριωτισμός δεν είναι κτήμα κανενός. Στην Κόρινθο συμμετείχαν άνθρωποι με διαφορετική κομματική ταυτότητα, διαφορετική κουλτούρα, διαφορετική ηλικία και διαφορετικό φύλο. Αυτό που ένωνε όλους αυτούς τους ανθρώπους είναι η αγάπη για την πατρίδα, είναι η συγκίνηση για ό,τι κατακτήθηκε με αγώνες και αίμα.
Και αλήθεια, ποιος έχει το δικαίωμα να ενοχοποιεί αυτά τα συναισθήματα; Και επιτέλους, η κυβέρνηση πρέπει να καταλάβει πως οι αστοί κατεβαίνουν επιτέλους στο δρόμο…
Comments