Τι προβλέπεται για τη ΔΙΩΡΥΓΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του υπουργείου Οικονομίας

26 αιώνες Ισθμός της Κορίνθου: Από τον Περίανδρο στο… Υπερταμείο

Μια ιστορική αναδρομή με αφορμή τις αλλαγές που προωθεί το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών για την αλλαγή της εικόνας του Υπερταμείου και τη μεγαλύτερη συμβολή του στην ανάπτυξη της οικονομίας, καθώς και για τις ΔΕΚΟ που εποπτεύονται από το Υπερταμείο.

Η ιδέα διάνοιξης του Ισθμού της Κορίνθου μετρά λίγο περισσότερο από 25 αιώνες από την σύλληψή της και λέγεται ότι προήλθε από τον τύραννο Περίανδρο κατά το έτος 602 π.Χ.  Την εποχή εκείνη ο Περίανδρος προσπαθώντας να βοηθήσει στη μεταφορά εμπορευμάτων είχε κατασκευάσει έναν δίολκο, έναν πλακόστρωτο δηλαδή δρόμο ντυμένο με ξύλο που θα ένωνε το Σαρωνικό και τον Κορινθιακό κόλπο. Τα πλοία θα μεταφέρονταν από εκεί από δούλους, ενώ τα υψηλά διόδια ήταν ίσως το μεγαλύτερο έσοδο της Κορίνθου τότε. Επόμενο πλάνο του Περίανδρου ήταν η διάνοιξη ενός Ισθμού που θα βελτίωνε κι άλλο τις μεταφορές και το εμπόριο, ωστόσο οι τεχνικές δυσκολίες ήταν τεράστιες και τον έκαναν να αρκεστεί στο δίολκο.

Μια φωτογραφική αναδρομή, από τον αρχαίο δίολκο μέχρι την σημερινή διώρυγα της Κορίνθου

Στη συνέχεια πολλοί ηγέτες προσπάθησαν να υλοποιήσουν την ιδέα διάνοιξης ενός Ισθμού στην περιοχή αλλά μάταια. Ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, ο Ιούλιος Καίσαρας, ο Καλιγούλας και ο Νέρωνας διαδοχικά προσπάθησαν την επίτευξη της διάνοιξης με διάφορες μελέτες ωστόσο κανείς δεν τα κατάφερε. Την ίδια κατάληξη είχαν και τα πλάνα του Ηρώδη του Αττικού καθώς και των Ενετών λίγους αιώνες αργότερα.

Το τέλος της Οθωμανικής κυριαρχίας στη χώρα συνάντησε τις καλύτερες ιστορικά συνθήκες για την πραγματοποίηση του σημαντικού έργου καθώς ταυτόχρονα λαμβάνει χώρα και η Βιομηχανική Επανάσταση και πλέον οι υλικοτεχνικές υποδομές ήταν αρκετές για να προχωρήσει επιτέλους η ιδέα. Το έργο αποτελούσε προτεραιότητα για τον Καποδίστρια, ωστόσο το κονδύλι των 40 εκατομμυρίων χρυσών φράγκων που κρίθηκε αναγκαίο για την πραγματοποίηση του δεν μπόρεσε να βρεθεί ούτε από εξωτερικούς παράγοντες, ούτε φυσικά από τον λειψό εγχώριο προϋπολογισμό.

Έργο του Κωνσταντίνου Βολανάκη για τα εγκαίνια της Διώρυγας

Η σημαντικότητα του έργου δυόμιση χιλιάδες χρόνια μετά την πρώτη απόπειρα πραγματοποίησης του ήταν τεράστια και πλέον τα επιχειρήματα ήταν σοβαρά. Τα πλεονεκτήματα στη διεθνή ναυτιλία και στο εμπόριο που θα έδινε η διάνοιξη του Ισθμού ήταν πλέον εμφανή και στον πλέον δύσπιστο, ενώ πέρα από τα οικονομικά οφέλη, η παράκαμψη των επικίνδυνων ακρωτηρίων Κάβο Μαλέα και Κάβο Ματαπά θα παρείχε και ασφάλεια στις διαδρομές, αφού τα ναυτικά ατυχήματα στην περιοχή ήταν πολλά.

Πλάνα από τις διεργασίες κατασκευής

Το 1869 η διάνοιξη της διώρυγας του Σουέζ αποτέλεσε ιστορική συνθήκη για την Ελλάδα ώστε να προχωρήσει επιτέλους στη διάνοιξη. Πράγματι, το Νοέμβριο του ίδιου έτους η κυβέρνηση Ζαΐμη μετά από αρκετές πιέσεις ψήφισε το νόμο «περί διορύξεως του Ισθμού της Κορίνθου» και έδωσε με αυτό τον τρόπο την ευκαιρία σε ιδιώτες και εταιρίες να προχωρήσουν το έργο. Τελικά το 1881, το ελληνικό δημόσιο παραχώρησε αυτό το δικαίωμα μαζί με το προνόμιο εκμετάλλευσης του έργου για τα επόμενα 99 χρόνια στον στρατηγό Στέφανο Τυρρ. Οι εργασίες άρχισαν το 1882 και από όλες τις προηγούμενες μελέτες προκρίθηκε η θεωρία του Νέρωνα που προέβλεπε χάραξη μήκους 1.630 μέτρων. Ούτε αυτή η προσπάθεια στέφθηκε όμως από επιτυχία, καθώς η εταιρία 8 χρόνια μετά είχε εξαντλήσει όλους τους πόρους της.

Τελικά η λύση δόθηκε οριστικά 3 χρόνια αργότερα, το 1893. Η εταιρία με την επωνυμία «Εταιρεία της διώρυγας της Κορίνθου» υπό τον Ανδρέα Συγγρό κλήθηκε από το ελληνικό κράτος  να ολοκληρώσει τις διεργασίες.

Στις 25 Ιουλίου του 1893 η Διώρυγα εγκαινιάστηκε επίσημα με μια μεγαλοπρεπή τελετή και με την παρουσία της Βασιλίσσης Όλγας, ενώ το πρώτο πλοίο περνούσε επίσημα από τον Ισθμό.  Η Διώρυγα κόβει σε ευθεία γραμμή τον Ισθμό της Κορίνθου, σε μήκος 6.346 μ. Το πλάτος της στην επιφάνεια της θάλασσας είναι 24,6 μ. και στο βυθό της 21,3 μ., ενώ το βάθος της κυμαίνεται μεταξύ 7,50 έως 8 μ.

Τα εγκαίνια του Ισθμού της Κορίνθου το 1893

Έκτοτε η Διώρυγα της Κορίνθου έχει αλλάξει αρκετές εταιρίες εκμετάλλευσης, μέχρι να περάσει σε πλήρη εκμετάλλευση από το ελληνικό δημόσιο την 1η Νοέμβρη του 1980. Σήμερα ελέγχεται από το Υπερταμείο το οποίο εξετάζει συνεχώς σχέδια ανάπτυξής της.

Ο Ισθμός της Κορίνθου πολλές φορές ταλαιπώρησε το ελληνικό κράτος, καθώς μόνο και μόνο με τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του απαιτεί συνεχή συντήρηση, ωστόσο η μεγαλύτερη ζημιά ως σήμερα έγινε κατά την αναχώρηση των Γερμανών κατακτητών από τη χώρα, όταν και προκάλεσαν την πτώση 60.000 κυβικών μέτρων χωμάτων και οι διεργασίες εκφράξεων διήρκησαν 5 ολόκληρα χρόνια.

Οι εργασίες για την απομάκρυνση των 60.000 κυβικών μέτρων χωμάτων

Οι κατολισθήσεις

Οι εργασίες για την αποκατάσταση των πρανών στην πλευρά της Πελοποννήσου, που ξεκίνησαν τον Φεβρουάριο του 2022, ολοκληρώθηκαν και η Διώρυγα είναι πλέον «ανοιχτή» .   Η ζημιά που προκλήθηκε από κατολισθήσεις, οι οποίες σημειώθηκαν από τον Νοέμβριο του 2020 με αποκορύφωμα τον Φεβρουάριο του 2021, ήταν τέτοιας έκτασης που κρίθηκε απαραίτητη η διακοπή λειτουργίας και η αποκατάσταση. Τα έργα ανέλαβε η Άκτωρ με συνολική δαπάνη 30,57 εκατ. ευρώ.

Ως αποτέλεσμα, τα τελευταία δύο χρόνια η Διώρυγα είναι «ανοιχτή» μόνο τους καλοκαιρινούς μήνες της μεγάλης ζήτησης και οι απαραίτητες εργασίες εκτελούνται τμηματικά. Δεδομένου ότι θα απαιτηθούν κάποιες πρόσθετες εργασίες, αναμένεται να οριστικοποιηθεί εάν αυτές θα γίνουν το ερχόμενο φθινόπωρο. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η Διώρυγα το καλοκαίρι λειτουργεί κανονικά.

Πώς θα μετατραπεί η Διώρυγα Κορίνθου σε πόλο τουριστικής ανάπτυξης

Τι προβλέπεται για τη ΔΙΩΡΥΓΑ ΚΟΡΙΝΘΟΥ σύμφωνα με τις ανακοινώσεις του υπουργείου Οικονομίας

Πηγές: www.athensvoice.gr, kathimerini.gr, businessdaily.gr