41 ετών, ελεύθερος επαγγελματίας, με επιχείρηση αλουμινοκατασκευών και σιδηροκατασκευών, ο Κώστας Σκούρτης είναι πρόεδρος του Συλλόγου Φίλων Παλαιού Μοναστηριού «Παναγία η Φανερωμένη», ενώ είναι και ενεργό μέλος της ομάδας των «Εθελοντών Περιβάλλοντος Χιλιομοδίου SOSΤΕ ΤΟ».
Παλαιότερα είχε περάσει και από την διοίκηση του Ατρόμητου Χιλιομοδίου, όταν η ομάδα ήταν στην Δ Εθνική, ενώ υπήρξε από τους ανθρώπους που μετέτρεψαν το Καρναβάλι του Χιλιομοδίου σε ένα από τα μεγαλύτερα εορταστικά «χάπενιγκς» εκείνων των ημερών.
Με «προίκα», λοιπόν, αυτή την προϋπηρεσία στην κοινωνία, σε συλλόγους και φορείς, αλλά όχι στην Αυτοδιοίκηση ο νέος πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας του Χιλιομοδίου, Κώστας Σκούρτης, αποφάσισε το περασμένο καλοκαίρι να αποδεχτεί την πρόσκληση του Νίκου Σταυρέλη να τεθεί υποψήφιος για το χωριό του. Και τα κατάφερε, αφού -καίτοι πρωτοεμφανιζόμενος- κατάφερε να μετουσιώσει την εκτίμηση των συγχωριανών του σε ψήφους και να εκλεγεί πρώτος με 287 ψήφους.
«Στην αρχή ήμουν αρνητικός. Αλλά μόλις γνώρισα τον κ. Σταυρέλη κάτι άλλαξε μέσα μου. Κι αν με ρωτάς τι με έπεισε είναι ότι κατάλαβα πως είναι κοντά στις απόψεις μου, έχει γνώση των προβλημάτων του χωριού και καταλάβαμε αμέσως τι θέλει ο ένας από τον άλλον. Οπότε αποφάσισα να πω το ναι…».
Φυσικά δεν ήταν μόνο αυτός ο λόγος: «με παρακίνησε και η αδιαφορία για το χωριό μας από τους προηγούμενους», μας λέει. «Η εγκατάλειψη στο χωριό ήταν μεγάλη ειδικά τα τελευταία χρόνια. Το Χιλιομόδι είναι ένα μεγάλο χωριό, όμως υπήρχε αδιαφορία για πράγματα που αφορούσαν την καθημερινότητα, από την καθαριότητα μέχρι το κλάδεμα των δέντρων. Θυμάμαι, ας πούμε, βλέπαμε να κουρεύουν το γκαζόν στην πλατεία, αλλά να μην μαζεύουν τα χόρτα που έμεναν πίσω…».
«Οι εκλογές δεν ήταν μια ευχάριστη εμπειρία»
Η εμπειρία του, πάντως, από την συμμετοχή του στις εκλογές δεν ήταν και η καλύτερη: «Για μένα η εμπειρία μου ήταν οριακά άσχημη. Αυτό που βίωσα ήταν έξω από τα νερά μου. Είδα πράγματα που δεν τα περίμενα. Αλλά είχα θέληση και πείσμα και είπα ότι αφού το αποφάσισα θα το πάω μέχρι το τέλος και θα το κάνω σωστά. Αλλά χωρίς να αλλάξω τον εαυτό μου και τις αρχές μου. Και θέλω να πιστεύω καθαρά…».
Ο ίδιος νιώθει δικαιωμένος για τον τρόπο με τον οποίο έδωσε την μάχη του, «αλλά θα νιώσω πιο δικαιωμένος, αν στο τέλος της πενταετίας έχω καταφέρει να αλλάξω 4-5 πράγματα από αυτά που με έκαναν να κατέβω στις εκλογές. Και κυρίως αν δικαιώσω αυτούς που με τίμησαν…».
Ο Κώστας Σκούρτης επιστρέφει σε αυτά που είπε στην αρχή για την καθημερινότητα: «ζούσαμε σαν πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Αυτό δεν αφορά μόνο τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Από την θητεία του κ. Πνευματικού, επειδή είχε έρθει σε ρήξη τότε με τον Δημήτρη Μπίτζιο, το χωριό ήταν παραμελημένο. Μετά όταν έγινε αντιδήμαρχος καθαριότητας με τον κ. Νανόπουλο περιμέναμε ότι θα βλέπαμε κάτι διαφορετικό, όμως δεν άλλαξε τίποτα…».
Μεγάλος στόχος το Πνευματικό Κέντρο
Αλλά η καθημερινότητα δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα, άλλωστε «ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται άνθρωπος», κατά την ευαγγελική περικοπή. Η δημιουργία ενός Πνευματικού Κέντρου, την οποία, παραδόξως, στερείται ένα από τα μεγαλύτερα κεφαλοχώρια της Κορινθίας είναι και αυτή ψηλά στην ατζέντα του Κώστα Σκούρτη και των τοπικών συμβούλων.
Στις 2 Ιανουαρίου ο Νίκος Σταυρέλης βρέθηκε στο Χιλιομόδι, όπου συναντήθηκε με τον πρόεδρο, τους τοπικούς συμβούλους και κατοίκους του χωριού: «από την πρώτη μέρα ο δήμαρχος έβαλε μπροστά κάτι που είχε δεσμευτεί: την δημιουργία ενός πνευματικού κέντρου. Μάλιστα έχει γίνει ήδη συνάντηση γι αυτό με τον άνθρωπο που έχει αναλάβει τα σχέδια, τα οποία ο κ. Σταυρέλης, τα περιμένει μέχρι το Πάσχα. Ο σχεδιασμός είναι μέχρι τον Οκτώβριο να έχει βγει σε δημοπρασία…».
Από εκεί και πέρα υπάρχουν ανάγκες για αθλητικές εγκαταστάσεις: «υπάρχει ένα κλειστό γυμναστήριο το οποίο είναι μη λειτουργικό αυτό την στιγμή, είναι αχούρι. Μέχρι και σήμερα είχα στείλει άνθρωπο για να καθαρίσει τον χώρο, βάλαμε κλειδαριές για να το ασφαλίσουμε. Το στάδιο είναι και αυτό παρατημένο, χρειάζεται ανακατασκευή. Χρειαζόμαστε ακόμα περισσότερες παιδικές χαρές. Ουσιαστικά έχουμε μόνο μία, η οποία μόνο παιδική χαρά δεν είναι…».
Υπάρχουν ευχάριστα νέα για τα Χιλιομόδι; Ναι και περιορίζονται σε δύο όλα κι όλα. Καταρχάς τα σχολεία (δημοτικό, γυμνάσιο και λύκειο) είναι σε καλή κατάσταση, ως υποδομές. Ενώ ιδιαίτερα σημαντικό είναι ότι το Χιλιομόδι διαθέτει σε μόνιμη βάση έναν γιατρό, ο οποίος αντιμετωπίζει τα καθημερινά προβλήματα των κατοίκων του χωριού, αλλά και ευρύτερα.
Χωματερή Χιλιομοδίου: κλειστή μεν, πληγή δε

Ξεχωριστό κεφάλαιο για το χωριό είναι η χωματερή του Χιλιομοδίου. Για χρόνια ήταν ο μοναδικός ενεργός σκουπιδότοπος που εξυπηρετούσε τον δήμο Κορινθίων (και όχι μόνο, αν θέλουμε να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους). Τα καλά νέα είναι πως η χωματερή έχει κλείσει όχι μόνο τυπικά, αλλά και ουσιαστικά: «έχουμε κλείσει τον δρόμο με χώματα και δεν μπορεί κανένας να ανέβει και να ρίξει εκεί σκουπίδια ή μπάζα». Αλλά τα καλά νέα σταματούν εκεί.
«Έχουμε συχνά αναφλέξεις και αναζωπυρώσεις. Συχνά το χωριό πνίγεται από τους τοξικούς καπνούς… Δυστυχώς η Περιφέρεια -γιατί το έργο της αποκατάστασης του ΧΑΔΑ είναι περιφερειακό- εδώ και δύο χρόνια, έχει πει ότι θα κάνει αποκατάσταση, αλλά δεν έχει κάνει τίποτα. Δεν έχω ακόμα ενημέρωση για το τι θα γίνει και τι σχέδια έχει η περιφέρεια, το μεταφέραμε στον δήμαρχο για να ρωτήσει και περιμένουμε…».
Το Σωματείο των Φίλων του Χιλιομοδίου «Σώστε το»

Μιλώντας για το Χιλιομόδι, δεν μπορεί να μην κανει κανείς αναφορά στο «Σώστε το» το εθελοντικό σωματείο των φίλων του Δάσους του Χιλιομοδίου, που αποτελεί μια αξιέπαινη εθελοντική πρωτοβουλία με πολύ σημαντικό και ουσιαστικό περιβαλλοντικό αποτύπωμα: «Είναι μεγάλη τιμή για μένα που είμαι στο ΔΣ αυτού του συλλόγου. Είμαστε περίπου 10 τα ενεργά άτομα στον σύλλογο, αλλά έχουμε πολύ μεγάλη βοήθεια από πολλους περισσότερους. Απλώς δεν μπορεί να δραστηριοποιούνται όλοι ενεργά, γιατί υπάρχουν συγκεκριμένα πρωτόκολλα από την Πολιτική Προστασία που πρέπει να ακολουθούνται. Πρέπει δηλαδή όσοι ασχολούνται στο πεδίο να είναι εκπαιδευμένοι, με πιστοποίηση από την Πολιτική Προστασία, γιατί είναι μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση. Θέλω να το διευκρινίσω αυτό γιατί υπάρχουν παράπονα πως ο σύλλογος είναι κλειστό κλαμπ, όμως δεν είναι έτσι. Είμαστε υποχρεωμένοι να προσέχουμε ποιος θα μπαίνει στο πεδίο για λόγους ασφαλείας. Είναι μεγάλη ευθύνη…».
Από την άποψη των υποδομών ο Σύλλογος έχει τρία οχήματα με τα οποία δρα, ενώ περιμένει ακόμα ένα αυτοκίνητο, με αντλία και δεξαμενή για να μπορεί να λειτουργεί ολοκληρωμένα.
Comments